Ik heb een toetjesmaag
Hoi ik ben Emma en ik heb een dessertmaag. Dat gevoel dat je na het eten uit elkaar ploft omdat je zo vol zit? Dat je met je broeksknoop los puft en steunt en beweert hierna nóóit meer te eten? Totdat het dessert op tafel komt dan… Herkenbaar?
Ik was laatst samen met FavorFlavs Renée op een perslunch waar we ons al totaal te buiten hadden gedaan aan al het hartige eten. Na vier gerechten om te delen dachten we namelijk dat het dessert de volgende gang was. En dus aten wij wij de hele tafel leeg. Aangezien andere mensen hun langoustines niet opaten, leek dit ons niet meer dan logisch. Maar shit, toen kregen we ineens het hoofdgerecht.
Vijf desserts
En niet zomaar een hoofdgerecht. De tafel werd volgezet met gestoofde geitenschouder en kalfswang, vis, friet, stamppot, spruitjes en meer. Van alles nam ik een paar happen en stortte ik helemaal in, ik had nog nooit zo vol gezeten en toen kwam nog het dessert. Tussen ons in werden vijf (!) desserts gezet. Wel om te delen… Heel veel ijs, wentelteefjes, chocolade(saus), taartjes, cannoli, you name it. Een hoeveelheid om gek van te worden, maar raad eens? We aten alles tot de laatste hap op.
Altijd ruimte
Een dessertmaag dus. Op de een of andere manier is er altijd ruimte voor dessert. Dat volle gevoel dat ik van heel veel hartig eten heb, dat ken ik gewoon niet met desserts. Ik zou met gemak vier crème brûlées opkunnen, ook als ik net drie gangen opheb. IJs is al helemaal een categorie apart. Na het gourmetfeest hier op kantoor maakten wij met FavorFlav een dessert met meringue en ijs. Toen iedereen genoeg had, zette ik voor mezelf en nog wat andere dessertmagen gewoon die enorme bak ijs op tafel. Daarvan krijg ik echt nooit genoeg.
Onmenselijk
Dat er mensen zijn die niet van toetjes houden, heb ik nooit begrepen. Een van m’n beste vriendinnen is er zo een en elke keer als ik met haar in een restaurant ben, verbaas ik me er weer over. Ze geeft geen kick, hoeft zelfs geen hap als ik van m’n tarte tatin of pecan pie smul. Het doet haar niks. Onmenselijk vind ik het. Nee, wat mij betreft bestel je altijd meer toetjes dan dat er mensen zijn en gaat alles tot de laatste hap op.
Lees ook:
