Dit is de reden dat bananensnoepjes zo intens bananerig zijn
Favoriete jeugdherinneringen op eetgebied hebben we allemaal. Zo droom ik nog steeds van die vies-lekkere supermarkt donut met gele bananensmaak glazuur. Nog zo’n plezier van vroeger zijn de schuimige snoepbaantjes. Verslavend lekker, maar naar een banaan smaken ze eigenlijk niet, hoe kan dat?
Het is raar maar waar: alles wat wordt gemaakt met een nagemaakte bananensmaak ruikt en proeft compleet anders dan een die je net (waarschijnlijk op de verkeerde manier) gepeld hebt. Nogal vreemd, maar compleet verzonnen is het niet.
De echte bananensmaak
Integendeel. Want de bananensmaak die we allemaal kennen van de gele snoepjes gaat zo’n 160 jaar terug. Natuuronderzoekers vonden toen hoog aan een boom een tros met de Gros Michel banaan. Eentje die perfect bleek te zijn want lekker zoet en makkelijk te verbouwen. Niet gek dat deze bananen dan ook een wereldwijde hit werden. Men was er zelfs zo dol op dat de smaak werd nagemaakt en gestopt in van alles en nog wat. Van koekjes tot ijs en van snoep tot drankjes.
Bananencrisis
Maar door de panamaziekte in de jaren vijftig waarbij een schimmel de bananenbomen teisterde bleef er niks meer van de Gros Michel bananensoort over. De soort was volledig uitgeroeid. Er ontstond een bananencrisis en men ging op zoek naar een nieuwe bananensoort. Dat werd de Cavendish, de bananen die we tegenwoordig eten.
Bananerig
En die smaak is dus best wel anders. Dat komt omdat de Cavendish weinig van het stofje isoamylacetaat bevat, de Gros Michel daarentegen juist wél veel. Vandaar dat we het stofje isoamylacetaat dan ook gebruiken voor producten die we een bananensmaakje willen geven. Allemaal te danken aan de lekkere zoete Gros Michel van toen.
Lees ook:
- Kun je groene bananen eten – en nog meer prangende bakenvragen beantwoord
- Oersimpel, onwijs lekker: gekarameliseerde bananen uit de Airfryer
- Recept: Sticky bananencake met stroopsaus
