Delivery review: de bezorgmaaltijd van Gebroeders Hartering
In deze krankzinnige corona-tijd zijn restaurants gesloten, dus gaan we lekker thuis uit eten. Gelukkig komen er veel nieuwe én bijzondere bezorg- en afhaalrestaurants bij. En die gaan we voor je testen. Zo blijven we lekker eten én helpen we de horeca. Vandaag: Gebroeders Hartering in Amsterdam.
Als je buitenlandse gasten een échte Amsterdam-experience wilt geven, dan neem je ze in de zomer mee naar de Gebroeders Hartering en vraag je om een plekje in de boot die buiten in de gracht ligt. Hier zat je pre-corona aan een aanschuiftafel met onbekenden, terwijl overheerlijke gerechten door het raam werden aangereikt en de bootjes langs voeren. Niek en Paul maken er altijd een feestje van met top-ingrediënten en heerlijke smaken. Wat de pot schaft, is het credo. Ook in deze tijd, waarin ze lekker blijven koken.
Het afhalen
Na alle luie bezorgdiners is het heerlijk om weer eens lopend een maaltijd af te halen en alle bezorgcalorieën te verbranden. De stad is rustig, buiten zitten bewoners met een glas wijn, binnen de veilige grenzen van hun eigen stoep. De deur van het restaurant in de Peperstraat staat open, maar de stoelen buiten zijn leeg. Binnen is met behulp van een aantal bij elkaar geschoven tafels een afhaalcounter geïmproviseerd. Op andere tafels staan geelwitte tasjes klaar om opgehaald te worden. Het restaurant is dood, leve het restaurant.
Wat bestellen we?
De afhaalkaart ligt ter inzage en is overzichtelijk, baguette met boerenboter van Kef, Parmaham, twee koude en vier warme gerechten, waaronder de befaamde rib eye. Hier heb ik zulke goede herinneringen aan, maar deze is minder geschikt voor een eenpersoons huishouden. Ook staat de kalfswang op de kaart. Ik neem twee voorgerechten; de burrata, bietjes met gepekelde citroen en postelein en de vitello tonnato met tonijn van Ortiz. Mijn bestelling wordt luidkeels herhaald, terwijl de chef op 1,5 meter afstand meeluistert. Ik ben in een komisch toneelstuk beland.
Eenmaal, andermaal
Als ik thuis de afhaaltas uitpak slaat de schrik me op het hart. Twee identieke slabakjes, twee identieke bakjes met daarop het woord ‘dressing’, een bakje met tonijn, met een ander soort dressing, en dan nog een bak met de bietjes, een bakje met de burrata, een bakje augurken een zakje met geroosterde pijnboompitten. Help. Het is een puzzel met duizend stukjes. Waar te beginnen? ‘Wie biedt er op dressing nummer 1?’ roep ik door de woonkamer. ‘Dressing nummer 1, dames en heren.’
Net als bij een Ikea-kast houd ik na het in elkaar zetten van de maaltijd verschillende onderdelen over. Als ik de vitello tonnato proef, ontwaar ik een sterke citroensmaak, die achteraf misschien bij de bietjes en burrata had gehoord. Desondanks zien beide gerechten er prachtig verzorgd uit en smaken ze rijk.
Mag Gebroeders Hartering vaker bij ons aanschuiven?
De kwaliteit van het eten is onmiskenbaar goed, dus ik trek er graag nog eens op uit om bij de Gebroeders Hartering af te halen. Wel mogen ze de gerechten nog iets meer dummy-proef verpakken of een kleine hint geven. De prijzen vallen alleszins mee voor wat je krijgt. Koude gerechten €15, warme gerechten €15 of €20 en de rib eye-to-share 49 euro.
Lees ook:
