Hou je van de Siciliaanse keuken, dan wil je nú naar restaurant Roberto’s in Amsterdam
Roberto’s, gevestigd in het Hilton Amsterdam is al dertig jaar een favoriet Italiaans restaurant in de hoofdstad. En leuk: het dertigjarige bestaan wordt op een unieke wijze gevierd. Elke twee maanden staat een andere regio van Italië in de spotlights – met de lekkerste gerechten uit die streek. In de zomermaanden (juli & augustus) sieren de classics van de Siciliaanse keuken de menukaart. En dat betekent goddelijke arancina en caponata eten!
Roberto’s pure keuken
Bij Roberto’s, een van onze favoriete Italiaanse restaurants van Amsterdam, streven ze er al dertig jaar naar om het culinaire erfgoed en de traditionele gerechten van de Italiaanse cucina te bewaren. Verwacht hier dus geen hippe fusiongerechten, maar pure Italiaanse gerechten, geserveerd in een evenzo traditioneel interieur.
Hoewel er ook gerechten van buiten ons favoriete Italiaanse eiland op de kaart staan, zoals een klassieke en fluweelzachte Carpaccio Cipriani (van Harry’s Bar in Venetië) komen wij voor de gerechten uit Sicilië.
Typisch Sicilië: cuscus
We houden van de gerechten van het eiland waar invloeden van de oude Grieken, Romeinen en Arabieren samenkomen. Zo staat het gerecht Couscous estivo op de kaart; couscous met een salade van verse groenten, crème van witten bonen, citroendressing en munt. Sicilië is namelijk de thuisbasis van cuscus; het is een verre verwant van het beroemde gerecht uit de Maghreb.
Arancina
En wil je liever rijst eten op Sicilië, dan kom je al gauw op arancina uit; gevulde, gepaneerde en gefrituurde ronde of langwerpige rijstballetjes. Natuurlijk staat arancina ook op de kaart van Roberto’s: arancina al ragù e crema di piselli. Een niet zo bescheiden toren van gefrituurde rijst met rundvleesragout, geserveerd op een crème van erwten. In perfectie uitgevoerd is dit gerecht rijk door de vulling, crunchy door de gefrituurde korst en fris van de erwtencrème. Ontzettend lekker! Grappig genoeg is risotto, zo gaat de legende, uitgevonden door een ietwat onhandige Siciliaanse kok. Hij slaagde er niet in om arancini te maken en serveerde risotto in z’n huidige vorm.
Populair streetfood
Bijzonder geslaagd is ook de Sgombro alla beccafico; een maakreelrol gevuld met amandelmeel, broodkruimels, rozijnen en geraspte pecorino, geserveerd met een zoetzure uiensalade en sinaasappelsaus. Het is een variatie op het populaire streetfood van Palermo: sarde a beccafico. Oftewel: heerlijke sardines gevuld met rozijnen, citroensap en aromatische kruiden. Deze Siciliaanse interpretatie met sardines is ontstaan als een gerecht van de armen en vernoemd naar een kleine vogel die verzot is op vijgen en daarnaar vernoemd is: de beccafico. De Romeinen waren al dol op dit vogeltje. De inwoners van Palermo bereidden dit gerecht ook, maar dan niet met het luxe vogeltje, maar met wat ze in overvloed hadden: sardientjes, waarvan de staart op die van de vogel lijkt.
Caponata
Zeg je Sicilië, dan zeg je ook caponata. Op de redactie van FavorFlav zijn we dol op deze zoetzure gestoofde groenteschotel met aubergine in de hoofdrol. Bij Roberto’s wordt de caponata geserveerd met boerderijkip; pollo ruspante con caponata siciliana, genaamd. Twee malse stukken boerderijkip worden geserveerd met de beroemde Siciliaanse saus van rode uien, tomatensalsa, rozijnen, basilicum, pijnboompitten, aubergine, broodkruim en ricotta. Dit gerecht is werkelijk hartverwarmend. Zo zalvend zacht, heerlijk! Wist je trouwens dat de tomaat in 1554 in Italië arriveerde? Vanwege de vermeende lustopwekkende eigenschappen wordt de tomaat in Siciliaans dialect puma d’amuri genoemd.
Alles pistache
Ook typisch Siciliaans: de pistachenoot. De beste pistachenoot ter wereld komt uit Bronte en wordt ook wel ‘het groene goud van Sicilië’ genoemd. ‘Il pistacchio verde di Bronte’ heeft sinds 2009 een beschermde oorsprongsbenaming en een Slow Food-keurmerk. Over slow food gesproken: pistachenoten worden om de twee jaar geoogst omdat pistachebomen afwisselend vruchtbare en niet- vruchtbare jaren hebben. Bijzonder toch? De vulkanische bodem zorgt voor de krachtige aroma’s en zoete smaak. En dat proef je in de zalige gelato; het huisgemaakte pistache-ijs is hands down het lekkerste pistache-ijs wat we sinds tijden gegeten hebben.
Oh die cannolo!
En echte pistacchio-fans kunnen ook hun cannolo – de beste zoete uitvinding van Sicilië – met dit ijs vullen. Want hoe strikt Italianen ook vaak zijn, met de vulling van cannolo mag gevarieerd worden: slagroom, buffelricotta, chocolade, pistachecrème; de mogelijkheden zijn eindeloos. Wij kiezen voor het huisgemaakte vanille-ijs en de beuker van een dessert gaat helemaal op.
Lekker gemaakt? Haast je dan naar Roberto’s waar de Siciliaanse keuken nog deze hele maand (augustus 2024) gevierd wordt.
Roberto’s, Apollolaan 138, Amsterdam
