Kom op, doe gek, leg je (dure!) rode wijn in de koelkast
Witte wijn drink je koel, rood op keldertemperatuur. Maar he ho, doe eens gek en leg je rode wijn deze zomer in de koelkast. Zo’n gekoelde rode jongen smaakt heel goed in de avondzon bij een gloeiende barbecue.
Eigenlijk raar dat witte wijn vooral in de zomer wordt gedronken, en de rode wijnen in het wijnrek moeten wachten tot de temperaturen weer dalen. Want sommige witte wijnen zijn zo rijk en romig dat ze veel beter passen bij winterse desserts dan bij een pastasalade. En goede rode wijn is gewoon goede rode wijn, maakt niet uit welke datum op de kalender staat. Bij een serieuze steak wil je toch gewoon een fantastisch glas rood drinken?
Rode kooltjes
Oplossing: leg die rode wijnen even in de koelkast. Dat brengt de frissere, fruitige smaken in de wijn naar voren. Terwijl je tevreden pookt in de gloeiende kooltjes en ziet hoe je tomahawk de hoogste graad van perfectie bereikt, ontwikkelt de wijn in je glas zich langzaam: steeds ruik je iets nieuws in je glas, steeds ontdek je een andere smaak. Is het vlees helemaal perfect? Dan is je wijn ook op z’n best.
Koel genieten
Tip voor een rode wijn, waar je ook licht gekoeld enorm van gaat genieten: de Campo de Golf Petit Verdot 2019 van Mas Fuertes. Dat Spaanse schatje heeft 15 maanden wijsheid, inhoud en extra smaak kunnen opdoen in Franse eikenhouten vaten. Dat proef je rijp rood fruit en op de achtergrond zwoele kruidigheid, door die vaten. Meer kracht en karakter? Pak je gewoon de Campo de Futboll Blend, die ze blenden van syrah, petit verdot en cabernet sauvignon. Jaartje ouder, 12 maanden gerijpt in vaten.
Misschien vloeken in de kerk (of niet), maar als je nou eens een tophamburger maakt van mooi vlees dat je zelf grof maalt, sausjes zelfgemaakt, goed broodje. Dat vlees ligt precies lang genoeg op een rooster in je de Green Egg of op de ouderwetse hibachi. En dan geen ordinair biertje erbij maar een stevig glas van die Campo de Futboll, wat denk je?
Ik vertrek
Mas Fuertes is het wijnhuis van de Nederlander Floris Visser en zijn vader. Zo’n ‘Ik vertrek’-verhaal: een ruïne in Noord-Spanje, een verwaarloosde wijngaard en twee gedreven kerels die er wat moois van gaan maken. De wijngaarden worden biologisch beheerd, dus geen gif of andere chemische toestanden. Hartstikke veel werk, dus behalve liefde gaat in elke fles ook de nodige bloed, zweet en tranen: onkruid wieden, snoeien, beetje water geven in de droge tijden en druiven plukken, alles gebeurt hier met de hand. Je weet wat dat betekent: deze bijzondere wijnen zijn niet goedkoop, maar beter duur dan niet te koop, toch? Kom op, verwen jezelf en leg een paar van die bad boys in je koelkast. Kolen voorgloeien, slippers aan de voeten en tijd voor het grote genieten.
Bestel maar
Zin in? Je kunt meer over de wijnen van Mas Fuertes en het levenswerk van Floris en zijn vader, lezen op hun website. Bestel meteen een paar flessen, dan is je nazomer geregeld. Cheers!
Lees ook:
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Mas Fuertes
