Als een rondje door de supermarkt net zo’n feest is als een festival of weekendje weg
Mijn ogen glanzen, mijn wangen zijn rood, mijn hart klopt in mijn keel en ik voel me voor het eerst in een tijd blij, echt blij. Wat is er gebeurd? Een horizontale sessie met een Bradley Cooper look-a-like? Een illegaal dansfeest onder een viaduct? Een triatlon? Miljoenen in de staatsloterij? Nee, maar het effect is vergelijkbaar.
Mijn werk speelt zich thuis af en ook mijn vrije tijd breng ik met liefde door in een straal van pak ‘m beet 500 meter van mijn voordeur. Beetje rommelen in de tuin met mijn kippen, koken en bakken, boeken lezen en films kijken: voor mij als huismus is dat meer ontspannend dan festivals, fun shopping en andere drukte.
Maar zo langzamerhand beginnen de lockdown-maatregelen zelfs mij te benauwen. Werk en vrije tijd zijn één grote blur geworden, ik weet niet eens meer of het zaterdag of dinsdag is, ik heb al een week dezelfde trui aan en ik hoop dat mijn auto nog start als ik ergens naartoe wil. Klinkt dit bekend? Ik heb een enorme fiks ontdekt, een life hack van jewelste, waar je – binnen de maatregelen – net zoveel energie van krijgt als tijdens het oude normaal van een middag winkelen inclusief borrel in Amsterdam, opgeteld bij een festival à la Lowlands en vermenigvuldigd met een uurtje in de sportschool.
Kliko voor de avondklok
Binnen de maatregelen ja, want ik voel me al schuldig als ik vijf voor negen de vuilnisbak aan de weg zet. Stel je voor dat wordt dat opgevat als provocatie van de avondklok! En zonder mondkapje bij de bakker naar binnen? Nee, dan wandel ik liever zonder roze koeken weer naar huis, want dat durf ik echt niet. Maar soms moet je iets. Actie. Opwinding. Avontuur. En daarom stapte ik vorige week in de auto om naar de supermarkt aan de andere kant van de stad te rijden. Een grote supermarkt waar ik eigenlijk nooit kom – vanwege die 500 meter rond mijn huis enzo – maar juist afgelopen donderdag (of was het dinsdag?) kon ik me niet beheersen. Twee boodschappentassen in een karretje, mondkapje voor en daar ging ik, de onbekende supermarkt binnen.
In mijn oude vertrouwde supermarkt weet ik blind de weg en het assortiment ken ik waarschijnlijk beter dan de mensen die daar werken. Shoppen in deze nieuwe supermarkt voelde net als boodschappen doen in het buitenland: verrassend en spannend. En zo ging ik ook van schap naar schap. Andere koekjes? Lekker, meegenomen. En wat een aparte theesmaken hebben ze hier! Die gingen ook in de kar. Grappige kleine geitenkaasjes, hop, mee.
Tien Boeketreeksjes
Het geheim: dit lijkt op winkelen. Hier was een boekenafdeling (nouja, een kartonnen stelling met tien Boeketreeksjes en een oud kookboek) en een schap met theedoeken, sokken en t-shirts, een huishoudafdeling met allemaal bakjes, kommen en ovenschalen. Het was lekker rustig in de winkel dus ik kon alles vastpakken, bekijken en weer terugzetten. Nieuwe pennen? Wauw! Handcrème? Die was toevallig nog lang niet op, dus ik kon mooi een nieuwe tube kopen. Nadat ik alle badschuimpjes had geroken (stiekem mondkapje optillen) en alle theebekers had vastgepakt, stond ik een uur later met tassen vol onbekende kaasjes, een nieuw tijdschrift, hele rare koekjes, anderhalve kilo speltmeel, bloementhee en vijf paar sokken bij de kofferbak van de auto. Wauw! Wat een kick!
Geurkaarsjes! Erop af!
Natuurlijk hoop ik dat alle maatregelen snel worden opgeheven en dat we weer dansend, lallend en in mijn geval: lezend door ons weekend kunnen zwieren. Maar totdat het zover is, kan ik iedereen die er ook helemaal klaar mee is, van harte aanraden om in een grote supermarkt waar je normaal nooit komt los te gaan op geurkaarsjes, aparte gedroogde worstjes, wijn uit Mexico en exotische theedoeken. En via via hoor ik dat de Jumbo zelfs assortiment van de Hema in de winkel heeft. Doe er je voordeel mee.
