Opinionated

Vinden we stom: borrels waar het beloofde eten er niet is

Met het risico om mezelf als een onwijs zuur typetje neer te zetten (ben ik niet hoor, beloofd), is er toch iets wat me van het hart moet. Ook omdat ik vermoed dat ik niet de enige ben die hiermee te dealen krijgt — én dan ook zeker niet de enige die zich hier buitengewoon over kan opwinden. Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: ik wil het hebben over borrels of feestjes waarvan wordt verkondigd ‘dat er genoeg hapjes zullen zijn’ en dat je al heel gauw erachter komt dat dat fake news is. Niets brengt mij zo snel uit mijn humeur als zo’n deceptie.

Foto van culinair journalist Wieke Veenboer

Zo ben ik eens in de zomer uitgenodigd voor een barbecue vanwege een verjaardag, op een zondag, en er werd nog nadrukkelijk gezegd ‘dat er een overdaad aan eten was’. Klinkt mij als muziek in de oren. Maar toen kwam ik aan en bleken het 100 bolletjes en 100 burgers te zijn, en dat was het; geen sla, geen mayonaise, geen komkommer, níets. Toegegeven: er was inderdaad enorm veel eten, maar toch baalde ik hier enorm van.

Verwachtingsmanagement is alles

Net zoals mensen die vooraf uitgebreid vertellen over de hoeveelheid eten en drinken die aanwezig zullen zijn, die ook nog durven zeggen ‘dat je van tevoren niet al teveel moet eten’ en dat je bij aankomst wordt getrakteerd op een bord vol blokjes kaas, gekookte worst en eventueel nog augurkjes opgerold in salami. Nu hoef je voor mij echt geen schijf van vijf in een viergangenmenu te verwerken — maar iets meer variatie mag wel.

Borrel zonder… borrel?!

Hoeft niet overigens, maar zég dan ook niet dat je veel aan eten gaat doen. Zo werkt het overigens ook met drank; ik vraag altijd of ik nog iets moet meenemen, en zo niet neem ik vaak een flesje wijn mee, want dat is wel zo vriendelijk. Maar dan wordt mij verteld dat er écht niets nodig is, kom ik aan met een fles wijn die ontvangen wordt met de opmerking: ‘oh, fijn — ik ben zelf alcoholvrij dus had geen wijn gehaald voor iemand.’ We waren met z’n vijven. Het voorgerecht bestond — geen grap — uit druiven en iedereen die wel dronk kon één glas wijn krijgen. Ik ben zo snel mogelijk de kroeg in gesjeest.

Dus daarom deze klaagzang, maar ook pleidooi: verkondig niet een volledige catering te verzorgen als je pronkstuk van de avond blokjes belegen kaas is. Dan verzeker ik je dat iedereen een stuk positievere dronk krijgt — en dat komt de sfeer alleen maar ten goede!

Lees ook:

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox