Deze producten uit de supermarkt zijn eigenlijk bizar duur
Een beetje struinen door de supermarkt, ik hou ervan. Vind ik ook heerlijk om te doen in het buitenland: de supermarkten ontdekken. Maar soms weet ik me toch te verbazen over het feit dat sommige producten eigenlijk echt krankzinnig duur zijn. Raar duur vind ik zelfs. Natuurlijk heeft de (stijgende) prijs met allerlei factoren te maken, maar bij sommige producten loopt het wel de spuigaten uit.
Bijvoorbeeld omdat vergelijkbare producten helemaal niet duur zijn, of dat het vroeger nooit zo duur was. Bij onderstaande items verbaas ik me telkens weer over de prijs.
1. Kaas
Hier heb ik met liefde elke euro voor over, want ik hóu van kaas. Ik kan het de hele dag door eten. Hoe stinkender, hoe beter. Maar ook gewoon een simpel wit bolletje of boterham met kaas: heerlijk. Maar het is zó duur – als je voor de echt lekkere kaas gaat tenminste. Want niet alle kaas is duur, neem bijvoorbeeld die chemische cheddar van 50 cent voor heel wat plakjes. En dat terwijl echte cheddar juist weer wél duur is. Hoezo mag dit eigenlijk cheddar heten?! Zoveel vragen. Geldt trouwens ook voor die plastic bolletjes die ze dan ‘mozzarella’ noemen.
2. Pijnboompitten
Dit is toch niet normaal meer, hoe duur pijnboompitten zijn? Extra opvallend omdat, in tegenstelling tot de kaas hierboven, de pijnboompitten bijna nooit een hoofdrol spelen in het gerecht waar je ze voor wilt gebruiken. Momenteel zijn ze €6,99 bij de Albert Heijn. Voor 150 gram. Dat is bizar, toch?
3. Pesto
Misschien heeft dit te maken met de pijnboompitten, maar écht goede pesto is behoorlijk aan de prijs. En dan is het misschien verleidelijk om die goedkope twee potjes in één verpakking te nemen van het AH huismerk, maar eerlijk… Die komt echt niet in de buurt van the real deal.
4. Olijfolie
Ik snap waarom dit redelijk prijzig is, maar als arme student vond ik dit echt zo gaar. Besluit je eindelijk (in mijn geval dan) zelf te gaan koken, was de olijfolie op. En dan ga je naar de supermarkt, zijn die krengen gewoon minstens vijf euro! En dan ga je nog voor het huismerk ook. Mijn vroegere studentikoze ik stond daar destijds echt van te kijken.
5. Quinoa
De prijs valt nog wel mee, maar toen quinoa net in opkomst kwam was het nog niet eens de helft van hoe duur het nu is. Natuurlijk, vraag en aanbod – dat snap ik ook wel. Maar een stijging van meer van 100 procent blijft toch gewoon behoorlijk pittig.
