Eddie’s eetergernissen: die snelle houdbaarheidsdatum als je boodschappen thuis laat bezorgen

Boodschappen thuisbezorgen vind ik de uitkomst van deze eeuw. In theorie hoef ik nooit meer een supermarkt vanbinnen te zien. En zo heb ik het graag, dat fysiek boodschappen doen een keuze is. Maar ik heb over één ding natuurlijk iets te zaniken: als de houdbaarheidsdatum zo ongeveer al verstrijkt tíjdens het aanbellen.

Major probleem

Het is werkelijk waar een onmogelijke puzzel. Als ik op maandag gadogado-wraps eet met fijngesneden rode kool. Op dinsdag een Caesar Salad met, tadaaaa, sla. Op woensdag zalm met gegrilde groene asperges. En op donderdag vegetarische pompoensoep, die ik uiteraard zélf maak. Dan heb ik een major, maar echt májor probleem. Ik zeg major, want dat klinkt net wat dramatischer dan gewoon groot.

Al dat verse spul is met een beetje pech namelijk twee (!) dagen houdbaar. Ik voel me soms gedwóngen iets te eten door de supermarkt, geen grapje. Soms verstrijkt de houdbaarheidsdatum van de asperges, pompoen én sla op de minuut af op hetzelfde moment. En dat is ergerlijk, om het zachtjes uit te drukken.

Wiskundige puzzel

De wiskundige puzzel herhaalt zich elke dag van de week. Het is ook de tijdsdruk die me onrustig maakt. “Wat eten we, lief?” *Rent naar de koelkast, rukt de deur open, begint alle THT’s en TGT’s te onderzoeken. Wat onmogelijk blijkt, want die staan altijd waar je ze níet kan vinden op de verpakking. Rent terug naar de telefoon. Checkt de datum. Weet in een nanoseconde al niet meer tot wanneer de gesneden bloemkoolroosjes houdbaar zijn. Rent weer terug. Is moe van al het geren en bestelt eten, waardoor gegarandeerd altijd wel íets over de datum raakt.

Achterste zakje

Kijk, hoe méér je de regie over je uiten uit handen geeft, hoe kloteriger het blijkbaar allemaal wordt. Ik had ooit alleen maar de dag van bezorging om mijn fijngesneden rode kool te consumeren. Ik vind dat gewoon wat krap draaien allemaal. Geef me op z’n minst toch een dag of drie. En geef me dan ook meteen de illusie dat ik zélf beslis over wat ik eet. Noem het een klein jeugdtrauma, maar ik was eindelijk zo tevreden met de zelfbeschikking over wat ik wel en vooral ook niet eet. Tot nooit meer ziens, doperwten. Dat werk.

Maar nu voel ik de hete adem van rode kool al in mijn nek, zodra ik de zak uit het krat haal. Volgende keer misschien toch maar weer zelf het achterste zakje uit het schap van de supermarkt halen.

Lees ook:

• 9x eten nar de houdbaarheidsdatum 
• Deze producten zijn gekoeld 2 weken houdbaar
• Wat is er precies vers aan verse rookworst?