Emma’s eetergernissen: food shaming
Ik eet vaak, veel en graag en dan valt me nogal eens iets op. Vaak zijn dat positieve dingen, maar het komt ook dikwijls voor dat iets me mateloos irriteert. Of dat nu terecht is of onterecht, soms moet ik even ventileren. Daarom de rubriek: Emma’s eetergernissen, met deze week iets wat de laatste jaren steeds meer voorkomt: food shaming.
Het begon allemaal tijden de lunch. Ik smeerde een boterham rijkelijk met roomboter en daarop ging een dikke laag pindakaas. Tegenover me hoorde ik iemand bijna kokhalzen. “Iel, eet jij boter én pindakaas op je brood? Gadverdamme!” Ietwat geïrriteerd antwoordde ik dat ik dat wél heel lekker vond, en dat ik er juist heel veel zin in had. Of mijn collega dus heel eventjes haar mond kon houden. “Oh ja bah, mijn vader eet dat ook altijd, echt zó vies!” Eh, wat had je precies niet begrepen aan mijn boodschap? Hou je mond als ik iets eet!
Plofkip
Sindsdien ben ik er op gaan letten en wat blijkt? Iedereen heeft wel wat aan te merken op wat je eet. Fucking irritant. Waarom, als iemand net zin heeft om iets lekkers in z’n mond te stoppen, ga jij datgene bashen? Boeien dat jij iets niet lekker vindt, laat iemand anders er even van genieten. Sfeerspons die je bent.
De biologische, ambachtelijke, gezondheidstrend helpt ook niet mee. “Eet jij nog die goedkope plofkip uit de supermarkt?” “Wist je dat er in een glas sinaasappelsap net zoveel calorieën zitten als in een blikje cola?” “Witte rijst is echt de duivel, je kunt dan net zo goed happen suiker naar binnen werken.” Stuk voor stuk opmerkingen waar niemand ooit zin in heeft.
Zelf weten
De meeste mensen zijn prima op de hoogte van de feiten over gezondheid/het milieu/de dieren, en maken op basis daarvan hun keuzes. Sommige mensen vinden het niet belangrijk om biologische kip te halen, daar gaat jouw stomme opmerking echt niks aan veranderen hoor. Ja, ik koop alleen maar biologische eieren en eet weinig vlees, maar dan ga ik m’n vrienden niet shamen als ze een lekkere laag filet americain van de supermarkt op hun brood smeren. Net zo irritant als mensen die aan rokers vertellen dat sigaretten echt zo slecht voor je zijn. Ugh.
Mond houden
Als je beste vriend(in) vol enthousiasme vertelt net een ticket naar Thailand te hebben geboekt, ga je ook niet vertellen dat jij daar in het ziekenhuis hebt gelegen met knokkelkoorts, dat het er veel te heet was en dat je die curry’s helemaal niet lekker vond. Toch? Met eten geldt precies hetzelfde. Eten moet lekker zijn, je moet er van genieten, het moet mensen bij elkaar brengen. Dus jongens, if you don’t have anything nice to say, don’t say anything at all.
