Ik wilde een terrasje pakken en ik kreeg een paniekaanval
Toen ik hoorde dat de terrassen ein-de-lijk weer open mochten sprong ik een gat in de lucht (wie niet?!). Want mijn eigen balkon is leuk, maar niet voor anderhalf jaar lang. Afgelopen weekend was het na maanden eindelijk weer mooi weer en besloot ik het terras op te gaan. Maar dat ging dus niet zo soepeltjes…
Je zult het niet geloven maar dit weekend was het de eerste keer (!) dat ik naar het terras ging. Die diagonale regen en windkracht 10 waar FavorFlav’s Adeline mee had te dealen had ik namelijk overgeslagen. Maar een paar dagen geleden was het eindelijk raak – de zon scheen! – en besloot ik naar de gezellige Ganzenmarkt (een straat in het centrum van Utrecht) te gaan.
Van 1 prikkel per dag naar 1000 per minuut
Aangekomen op het station van Utrecht viel het me meteen op: wat een drukte! ‘Het is het station, drukte is logisch, dus even Hoog Catharijne overleven en daarna zal het wel weer meevallen’, dacht ik hoopvol. Nou nee, al snel bleek dat ik niet de enige was met het briljante plan om het terras op te gaan. Zo. Veel. Mensen. In geen anderhalf half jaar zag ik zoveel personen op één plek.
Onwennig? Absoluut. Maar meer dan dat: de paniek sloeg me toe – mijn brein fungeerde al die tijd op 1 prikkel per dag, en kreeg er nu 1000 per minuut te verwerken. ‘Rustige blijven ademhalen!’, sprak ik mezelf bemoedigend toe.
Chaos alom
Lopend langs de grachten: rijen, dikke rijen bij de sport- en schoenwinkels. Ook bij de lekkerste broodjeszaak van Utrecht staan er hordes mensen te wachten. De MacDonald’s had ongetwijfeld de beste dag in tijden. Overal uitgepuilde vuilnispakken en lege MacDo zakken. Kortom: chaos alom.
Een cola, graag
Ja en dan nog die terrassen, je raadt: daar stonden ook rijen. Toen we eindelijk een leeg tafeltje hadden gespot, zijn we snel naar binnen gegaan om te vragen of we daar mochten zitten. Dat mocht. Opluchting alom. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik er bijzat als iemand die net, ongetraind, een halve marathon had gelopen. Ik bestelde een Cola (regular, voor de extra suiker).
Een half uur later was alles gelukkig weer als vanouds. Rosé drinken, mensen kijken, kaasstengels eten en dat allemaal in de zon. Oh man, wat heb ik dat gemist. Vanavond ga ik het weer proberen.
Lees ook:
- Typische Utrechts: pizza marjolein – met twee kroketten
- 8x favoriete adresjes in Utrecht
- 5x de beste zonnige plekken in Utrecht
