Opinionated

We moeten het even hebben over dat kleine klote prullenbakje in de keukenla

Ik heb een nieuwe keuken. So far so good (en iedereen die wel eens een verbouwing heeft meegemaakt weet dat dit ‘good’ een vuile leugen is, want verbouwen is niets minder dan de hel). Edoch: het ziet er mooi uit, volwassen zou ik welhaast willen zeggen en als ik kook, op mijn nieuwe kookeiland, ben ik dolgelukkig. Maar er is iets waar ik he-le-maal krankzinnig van word. Dat kloterige miniatuur prullenbakje in de keukenla. 

Foto van culinair journalist Sharon van Lokhorst

WIE HEEFT DIT VERZONNEN??

De echtgenoot natuurlijk, want sinds de verbouwing is ALLES zijn schuld. Dat ligt niet aan hem, hij is heel lief, maar dat is de schuld van het leed dat verbouwen heet. Dat kleine prullenbakje symboliseert alles wat ik zo haat aan verbouwen. Ik wens zelfs bijna dat kapotte, onooglijke ding van de Blokker terug. Dáár paste tenminste iets in.

1 koffiecupje en een bananenschil

Een inbouwprullenbak (goed galgje-woord – dit kan geen toeval zijn) noemde de keukenboer het enthousiast. ‘Zo ruim je al je afval op, zonder dat het in het zicht staat.’ Hartstikke mooi weggewerkt, ging hij verder, zo’n prullenbakje in de la met een dekseltje erop en heel hygiënisch bovendien, want zo’n zakje is zo vol en dan gooi je dat maar mooi meteen weg. Ik zag de echtgenoot glimmen. Hij houdt van orde en netheid en het moet gezegd: snel vol is het zeker. Na 1 koffiecupje en een bananenschil, welteverstaan. En dan begint de ellende.

Dekseltje eraf, vol zakje eruit, naar de grijze bak buiten, vol zakje erin, terug naar binnen, nieuw zakje erin, dekseltje er weer op, la dicht, koffie zetten, la weer open, dekseltje eraf, cupje erin, dekseltje weer erop, la dicht. Madness! Zo’n klein prullenbakje is je reinste SM. En ik houd niet van SM.

Trap er niet in

Degene die op het krankzinnige idee is gekomen om een klein prullenbakje in de keuken weg te bergen is een enorme sadist, dat kán niet anders. Wat ik maar wil zeggen: trap er niet in. Laat je nooit verleiden, niet door een keukenboer, niet door je lieftallige echtgenoot, gewoon nooit. Door niemand.

Sier prullenbak

En dan moet het nog kerst worden. Twee dagen zes gangen, moet je nagaan hoe gezellig dat wordt, in mijn keuken. Je snapt, vanavond bestel ik een nieuwe prullenbak. Ik heb er al 1 op het oog. Een prullenbak die lijkt op een bijzettafeltje. Op twee pootjes. Sierlijk én efficiënt. Maar eerst even mijn huwelijk redden. 

Lees ook:

 

Geen foodnews Missen?