Kunnen we alsjeblieft kappen met die houten lepeltjes?
Begrijp me niet verkeerd, duurzaamheid vind ik echt belangrijk en ja, we gebruiken ook met z’n allen veel te veel plastic. Hartstikke goed dat daar wat aan gedaan wordt. Maar alsjeblieft, de oplossing zit ‘m wat mij betreft níet in houten lepeltjes. Want die verpesten echt elk voedsel wat ze aanraken.
En toch zie ik ze inmiddels overal opduiken. Bij ijssalons, bij smoothiebowls, op Schiphol – zelfs bij de McDonald’s wanneer je een McFlurry bestelt: je krijgt er een houten lepeltje bij. En dan smaakt het dus niet meer. Althans, niet waarnaar je wil dat je McFlurry smaakt.
Alles smaakt naar hout
Het Parool schreef hier al eens eerder over, nadat de houten lepeltjes bij de McFlurry werden geïntroduceerd. Heel Twitter was in rep en roer, want nu smaakte dat hele ijsje niet meer. En dat kan serieus kloppen, zei Garmt Dijkhuis (onderzoeker naar eetbeleving aan de Wageningen Universiteit). Het materiaal van het bestek kan wel degelijk je hele smaakbeleving beïnvloeden.
En dat komt volgens hem omdat al je zintuigen worden geprikkeld wanneer je aan het eten bent. En zo’n ruw oppervlakte van een houten lepel (heeft iemand al eens een splinter ervan gekregen?) wordt dan doorgaans ook niet echt als prettig ervaren. Dat die houtsmaak ook wordt overgegeven, zoals ik het ervaar, heeft hij het dan weer niet over.
Lepeltjes van staal
Wat mij betreft kunnen alle zaken een voorbeeld nemen aan ijssalon Van Swoll in Apeldoorn, die tegenwoordig roestvrij stalen lepeltjes bij hun ijs meegeven. Als je je ijsje op hebt, gooi je dat lepeltje gewoon in een bak en wassen zij ‘m weer af. Kijk, dat is nog eens duurzaam. Mijn favoriete soepwinkel heeft ook een goed alternatief: je kan hier voor twee euro je eigen lepel kopen (die niet van hout is). Allemaal goede alternatieven én dan smaakt je ijs, soep, salade — wat je ook bestelt — ook nog eens goed. Want als je het met zo’n houten lepeltje gaat eten kan je het net zo goed meteen weggooien of gewoon helemaal niet bestellen. Zo jammer.
Lees ook: