Extreme outdoor, a.k.a. voorjaar
Lotje Deelman was redactiechef van ELLE Eten, werkt al bijna 15 jaar voor de Allerhande en werkte achter de schermen aan televisieprogramma’s als MasterChef, de Worsten van Babel On Tour en De Nieuwe Lekkerbek. Ze at varkenspoot met Anthony Bourdain en flirtte met Gordon Ramsay in zijn Aston Martin. Lotje is (co-)auteur van meer dan tien kookboeken en is in haar keuken op het Drentse platteland nooit te beroerd om iets in de fik te steken. Op FavorFlav ventileert Lotje wekelijks wat haar bezighoudt. Met deze keer: extreme outdoor.
Ik speel graag de hoofdrol. In mijn eigen film dan hè. Ik ben zo iemand die de hele dag doet alsof-ie wordt gefilmd, en dus alles zo cool mogelijk probeert te doen, met oog voor elk detail. Ik denk natuurlijk niet écht dat ik gefilmd word. Ik doe alsof. Ik zou ook helemaal niet gefilmd willen worden. Ik kijk gewoon graag van een afstandje naar mezelf, dan kan ik mezelf beter zien. En een beetje bijsturen, zo af en toe.
Joggingbroek
Je zult mij dus niet zo gauw in een morsige joggingbroek op de bank zien zitten. Of zien eten van een bord met een scherf eraf, of koken in een mintgroen schortje met roze hartjes. Dat vind ik er gewoon niet goed uitzien, in mijn film. Dat zijn geen punten, maar strafpunten. Dat klinkt gekker dan het voelt. Maar nu ik toch bezig ben: er is nog iets dat je moet weten over mij, wil je tot maximaal begrip van het hierop volgende verhaal komen.
Ik ben gek op shoppen. En dan met name op onwaarschijnlijke plekken. Laat mij los in de Action en ik kom thuis met Japanse washi-tape, een fisheye-lens voor mijn iPhone en proteïnerepen die naar slagroom smaken en tóch vet goed zijn voor je spieropbouw (hoop ik). Laat me vijf minuten alleen in een bouwmarkt of een winkel met veevoer en prikkeldraad en ik vind een suède tool roll die je als avondtasje kunt gebruiken, of een blits overalletje waarvan je zou zweren dat Ralph Lauren het ontworpen had.
Stazak
Punt gemaakt, zou Matthijs van Nieuwkerk nu ongeduldig zeggen. Door, of eigenlijk terug, naar gisteravond, en mijn extreme outdoor toetje van instant chocolademousse met granola en gevriesdroogde kersen. Dat stond ik uit een stazak in mijn legergroen-van-buiten-aluminum-met-5000-popnagels-van-binnen camper die in mijn tuin staat naar binnen te lepelen, terwijl de vogels floten en ik me intens cool en tevreden voelde.
Die chocolademousse met kersen en granola had ik ’s middags gekocht in de outdoorwinkel. Elk jaar, als het lente wordt, en ’s ochtends de vogels steeds harder gaan zingen, het ’s avonds steeds langer licht blijft en je zin krijgt in een salade niçoise en rosé in plaats van zuurkool met worst, wil ik naar een outdoorwinkel. Een grote.
Edelhert
Ik zou daar het liefst een buck knife kopen, zo eentje waarmee je in één beweging een edelhert kunt ontwijden, maar dat is vanwege mijn temperament niet verstandig. En eigenlijk wil ik verder ook wel alles hebben in zo’n winkel. Oranje bergschoenen, titanium theeketeltjes, walkietalkies… Naast de vitrine met messen staat het schap met maaltijden voor trekkings, basecamps en berghutten. Je-weet-wel, van die zakjes waar je in documentaires mensen in een tentje dat al dagenlang in een storm aan een bergwand hangt aan met gesmolten sneeuw een maaltijd van ziet maken.
Die maaltijden oefenen altijd een onweerstaanbare aantrekkingskracht op me uit, maar ik had er dus nog nooit eentje gekocht. Tot ik gisteren die chocolademousse met granola en kersen zag liggen. En dus zat ik in mijn camper in mijn tuin in mijn overalletje chocolademousse te eten. Die nog lekker was ook.
Lees meer van Lotje:
