Q&A Robin Berben van Café Sjiek

Café Sjiek is al decennia lang een begrip in culinair Maastricht. Je kunt er onder andere terecht voor lokale klassiekers zoals zoervleis (van paardenvlees), bloedworst en zuurkool. Alles met goede wijn, en als je lang genoeg blijft hangen ook een dansje. Benieuwd wat eigenaar Robin Berben heel vaak heeft geprobeerd te eten, maar echt niet weg krijgt?

Met welke eettrend moeten we meteen kappen?
Met alle onnodige liflafjes. Mensen moeten gewoon koken zonder flauwekul.

Meest memorabele eetervaring?
Dat zijn er veel. In Maastricht was dat bij Sofa en Beluga. In Amsterdam kom ik graag bij Rijsel, Bordewijk, le Hollandais en Bord’eau. Vorig jaar in Lissabon heb ik ook geweldig gegeten bij Belcanto van chef José Avillez.

Favoriete drankje?
Wijn, heel veel wijn.

Onmisbare gadget voor in de keuken?
Een goede moraal. Chefs moeten er zin in hebben en motivatie hebben om iets moois neer te zetten. Als dat zo is, proef je het terug in de gerechten.

Wat wil je nooit meer eten?
Pens. Dat heb ik echt tig keer geprobeerd, maar dat is ongeveer het enige waar ik echt niks mee kan.

Welk land is je favoriet als het op eten aankomt?
Italië. Daar is het what you see is what you get. Het gaat om pure ingrediënten, vaak zijn het maar twee, drie of vier componenten. Bijvoorbeeld mozzarella met tomaat, het zijn zo weinig ingrediënten dat de producten geweldig goed moeten zijn. Je kunt je niet verstoppen.

Wat moet iedereen een keer hebben gegeten?
Risotto met witte truffel.

Wat is het beste product uit de supermarkt?
Tsja… Op deze vraag heb ik eigenlijk echt geen antwoord. Ik kom daar nauwelijks tot niet.

Wat staat er nog op je wenslijst als het om eten gaat?
Paul Bocuse in Lyon. Daar is het toch allemaal begonnen, hij brak als eerste de traditie van dikke sauzen en zware gerechten. Hij stond aan het begin van de nouveau cuisine. Wij zijn in ’82 begonnen en in die tijd was dat echt enorm innoverend. Op de een of andere manier heb ik er toch nog nooit gegeten. Die man is nu 91 dus als je er ooit nog wil eten moet het nu.

Welk kookboek moet bij iedereen in de kast staan?
De Dikke van Dam. Wat ik heel belangrijk vind is theoretische kennis. De Dikke van Dam gaat alle kanten op en schrijft zo drie tot vier pagina’s vol over aardappels of artisjokken. Daar leer je heel veel van.

Wat maak je graag thuis als je snel en goed wilt eten?
Ik moet eerlijk zeggen dat mijn vrouw dan meestal kookt. Vaak een simpele pasta met scampi ofzo, heerlijk.

Bij welk gerecht heb je geen zelfcontrole?
Crème brûlée.