10x dingen die horecagasten doen waarvan ze denken dat het beleefd is maar die bloedirritant zijn

Lieve horecagasten, jullie bedoelen het vaak goed. Maar oh zo vaak is het alleen maar onhandig, onbeleefd en eigenlijk gewoon ook irritant als als je horecapersoneel probeert te helpen. We vroegen mensen in de horeca – ze weten dat je het goed bedoelt, ze zijn ook niet boos – waar je echt mee moet kappen, als je uit eten gaat of lekker een terrasje pakt. 

Help yourself

De bak met ijsklontjes staat dan misschien wel op de bar en ik heb het dan misschien wel druk, maar dat betekent niet dat als jij aan de bar een Bloody Mary drinkt en je een extra ijsklontje wilt, dat je dan zélf met je brakke tengels in die bak grijpt. Bij voorbaat dank.

Stapelen

Borden stapelen. Thuis dé manier om de tafel af te ruimen. Maar 1: je bent niet thuis. En 2: je hoeft niet af te ruimen, dat doe ik, dat is namelijk onderdeel van mijn taakomschrijving. Dit is mijn werk. Heel lief dat je wilt helpen, maar borden stapelen is niet nodig. Wat trouwens nog erger is: mensen die borden stapelen en het vervolgens op de lege tafel naast die van hun eigen tafel zetten. Niet oké!

Ongeduldig

Wanneer er een gast binnenkomt en zonder oogcontact al is gaan zitten; ja, dat is al best onbeleefd, maar oké; ik heb jou wél gezien. Ik schenk vast een glaasje water in en loop met de menukaart onder mijn arm naar de tafel toe. Ondertussen is het de oogcontactloze persoon in kwestie wél gelukt om de plek met de menukaarten te spotten. Hij staat op, loopt erheen en pakt zelf alvast een menukaart. Hoe ongeduldig kan je zijn? Dude, ik ben onderweg!

Hoeveel fooi?

Mensen die gaan vragen hoeveel fooi ze moeten geven. “Hoeveel zal ik ervan maken?” Jezus, bedenk dat even lekker zelf. Ik kan niet in je portemonnee kijken en als ik eerlijk antwoord en zeg dat ik wel een tientje verdien, dan is dat waarschijnlijk weer aso.

Apart betalen

Het is zo goed bedoeld, maar echt, doe het niet: apart betalen. Een groep die de hele avond heeft gegeten en bier heeft gedronken en vervolgens ieder hun eigen deel komt betalen. Onhandig. Waarom? Je bent dronken, je weet niet meer hoeveel bier je hebt gehad. Ten tweede, de laatste is altijd de lul want er staan allemaal dingen op die diegene niet heeft gehad. Ten derde, wij zijn de lul, want heel leuk uitgerekend allemaal, maar jullie hebben niet aan fooi gedacht. Ten vierde, duurt lang! En zo kan ik nog wel even doorgaan. Doe het gewoon niet. Al helemaal niet omdat we in het tikkie tijdperk leven; gewoon achteraf (of van tevoren) een tikkie sturen en 1 iemand uitkiezen die alles betaalt. Met fooi graag, want de rekening is 300 euro en jullie hebben een leuke avond gehad. Dank je wel.

Bestellen voor de groep

Wederom, het idee is niet slecht. “We zijn met zijn achten, dus ik heb voor iedereen de bestelling alvast voor je opgenomen.” Vervolgens moet jij toch terug naar de groep want je weet van niemand hoe ze hun steak gebakken willen, of ze jalapeño op hun burger willen en wel of geen friet bij hun mosselen. Dubbel werk! Lief bedoeld, maar erg onhandig.

Bob de (terras)bouwer

Terras verbouwen en dan zeggen: “Zo kun jij er makkelijker langs.” Nee, dat terras staat zo voor een reden. Maar bedankt.

It’s all about the balance

Toegegeven, ik sta er misschien wat onhandig bij met een vol dienblad in mijn hand. Maar dat heeft een reden: ik heb een vol dienblad in mijn hand. Vol, doch volledig goed gebalanceerd. Wat gebeurt er dan wanneer jij alvast je wijntje ervan afhaalt? Juist: de balans is kwijt en de 5 andere rode wijnen vallen over mij of jou heen.

“Ga lekker zitten, ik kom hem zo brengen”

Mensen die op hun koffie gaan wachten aan de bar. Een biertje, oké, dat mag. Die tap ik in 2 seconden, dus die kan wel tussendoor. Maar de dame die nu wacht op haar cappuccino, weet niet dat ik eerst nog 20 lattes moet maken. “Ga lekker zitten mevrouw, ik kom hem zo brengen.” “Oh nee hoor, is prima, ik wacht wel even.” “GA ALSJEBLIEFT ZITTEN!”

De kater-prater

Het volgende scenario gebeurt altijd als je moet openen met een kater. Altijd. Je hebt met moeite en misselijkheid de deuren kunnen openen om 10:00 uur, de zaak is leeg: chill, hopelijk blijft dit even zo. Maar nee, er komt een Amerikaanse toerist binnen voor een bakje koffie en kiest als plekje om te zitten jouw brakke safe haven uit, juist: de bar. Even lekker smalltalken. Thanks, but no thanks. 

Lees ook: 

• “Het ijs is te koud”
• Je hebt geen allergie, je bent een zeikerd
• 8 x bizar en smerig gedrag van horecagasten