Food stories

Aha, zo denken de kassamedewerkers dus over je

Ze zijn klantvriendelijk, geduldig voor mensen die de laatste stuivers uit hun portemonnee peuteren en razendsnel met het scannen van je boodschappen: kassamedewerkers. Maar niks menselijks is ze vreemd, ze trekken heus wel eens een wenkbrauw op als ze zien wat er allemaal op de kassaband op ze af komt rollen. ‘Alsof ik door de zak chips niet snap heb dat je eigenlijk een tube glijmiddel komt kopen.’

Foto van culinair journalist Sabina Posthumus

Op forumwebsite Reddit vraagt iemand of kassamedewerkers wel eens gefronst hebben als ze zien wat mensen als boodschappen uit hun karretje halen. Allemaal caissieres reageerden – anoniem – en boden een inkijkje in hun hoofd tijdens het optellen, wegstapelen en afrekenen. Soms grappig, soms tragisch, nooit vreemd dat ze er wat van vinden.

Wegwezen joh

‘Geen ervaring van mij, maar iemand waar ik mee werkte. Een joch van ongeveer 15 jaar kwam ’s avonds laat de winkel binnen en wilde condooms kopen. M’n collega die mij aan het inwerken was, pakte de condooms van die jongen af en zei: wegwezen, daar ben jij nog veel te jong voor. De jongen schaamde zich dood en vertrok. Ik zei tegen m’n collega dat hij nu waarschijnlijk een ongewenste zwangerschap op z’n geweten heeft. Die jongen was verstandig en jij hebt hem voor schut gezet. Ik kan die collega nog steeds niet uitstaan.’

Leg maar terug

‘Dit was tien jaar geleden, de dag dat ik mijn vertrouwen in de mensheid een beetje verloor. Een man, eind twintig, legde zijn boodschappen op de band. Junkfood: popcorn, chips, chocolade, snoep enzo. Terwijl ik alles scan vertelt hij hoe blij hij is dat hij even het huis uit kan, dat zijn kindje griep heeft en dat hij aan het einde van zijn Latijn is. Kan gebeuren, toch? Ik vertel wat hij moet betalen, en wat denk je, hij heeft geld tekort. Dus wat legt hij terug? Het enige dat niet van de afdeling snoep en snaai komt, namelijk het hoestdrankje voor kinderen.’

Energie nodig

‘Ik werk nu aan de kassa in een supermarkt en toen ik deze verhalen las, dacht ik: wanneer heb ik iemand beoordeeld, of eigenlijk veroordeeld, voor iets wat ze willen afrekenen? Ik herinner me een klant waar ik de plank helemaal mis heb geslagen. Elke ochtend rende deze man onze winkel binnen, snel naar de frisdrank, om met 5 of 6 blikjes energiedrank als eerste bij de kassa te staan. Hij kwam echt elke dag, dus ik zei een keer tegen hem: drink ze maar niet allemaal achter elkaar op. Hij vertelde me toen dat hij die energiedrankjes nodig had om door zijn chemotherapie te komen. Ik heb daarna nooit meer iemand aangesproken op hun boodschappen.’

Vitamine of niet

‘Ik vond er wel wat van toen een vrouw vier sloffen sigaretten wilde afrekenen. Haar kind vroeg om een doosje aardbeien, maar de mevrouw zei: nee lieverd, dat kunnen we niet betalen. Dit was zo rond 2010, dus die sloffen waren zo’n beetje 80 dollar per stuk. En dan geen 3 dollar willen neerleggen voor een doosje aardbeien… Een verslaving is echt verschrikkelijk, dat zal het wel zijn.’

Punten tellen

‘Ik ben er niet trots op, maar ik schrik er altijd van als mensen met kinderen die veel te dik zijn, een heleboel frisdrank, snoep en ongezonde kant-en-klaar maaltijden op de band gooien. Ik ga tegen niemand zeggen hoe ze hun leven moeten leiden, maar ik word er wel verdrietig van als ik die kinderen zie, die kunnen er niks aan doen.’

Te klein

‘Ik werkte bij een dierenwinkel en ik vond het altijd heel zielig als mensen een veel te kleine vissenkom of konijnenhok kochten. Ik probeerde ze dan uit te leggen hoeveel ruimte hun huisdier nodig had, maar niet iedereen zat daarop te wachten. Het is maar een vis, of een hamster, zeiden ze dan.’

Tas vol

‘Het viel me op dat als mensen iets kopen waar ze zich voor schamen, dat ze dan altijd andere boodschappen erbij kopen. Niemand koopt alleen maar een zwangerschapstest, of een pak condooms. Ze leggen er dan een chocoladereep bij of een zak chips, om de aandacht af te leiden. Ik vind dat wel grappig. Net alsof ik geloof dat je de winkel in bent gekomen voor chips en dan denkt: oja, neem ik ook nog even een tube glijmiddel mee.’

Geschikt? Ongeschikt

‘Een man, vijftiger, vroeg aan me of hij zijn vrouw voor moederdag een pakje haarverf cadeau kon doen. Ik zei: niet zo’n goed idee, maar hij zei: nouja. En hij kocht het toch. Dus ja, daar vond ik wel wat van.’

Nee, doe jij dat maar

‘Ik vond het echt niet kunnen dat een tiener geen condooms durfde te kopen, en toen zijn minstens zo nerveuze vriendinnetje de winkel in stuurde om ze te halen, terwijl hij buiten heen en weer beende. Ik dacht: gast, als je dit gaat doen, wees een kerel en haal ze zelf.’

Drankje nodig

‘Een oude mevrouw die op haar booster, grauwe huid, zuurstoftank bij zich, twee grote flessen wijn koopt en een slof sigaretten. Aan de ene kant denk ik: help, wil je graag dood ofzo? Aan de andere kant: als ik de hele dag thuis zou zitten, zou ik ook meer roken en drinken.’

Drankje nodig, deel II

‘Ik werkte als serveerster in een wegrestaurant. Een dame bestelde een biefstuk, well done, want ze zei dat haar lever zo slecht was, dat ze geen rauw vlees kon verdragen. En toen bestelde ze een frambozenvodka bij de maaltijd. En het was half twaalf ’s ochtends.’

Lees ook:

Bron: Bored Panda

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox