Ik ben een augurkenjunk en ik schaam me niet

Hallo, ik ben Delilah en ik heb best wat culinaire verslavingen. Na twee dagen zonder Parmezaanse kaas begin ik te rillen en als de hot sauce op is dan ben ik bereid die van m’n moeder te stelen. Fijn dat jullie naar me willen luisteren in dit kringgesprek en ik hoor ook graag jullie verhalen aan. Nee, niemand? Dan ga ik nog even verder, want ik heb er nog een:

Augurken. Ik ben zeker niet zwanger, maar als ik niet genoeg augurken eet in een week dan komen er toch wat chemische stofjes in me vrij die maken dat ik wil gillen. Ze moeten op vrijwel elk broodje dat ik maak, behalve die met hagelslag natuurlijk. Maar dat eet ik toch nooit dus komen we weer terug bij augurk. En toen ik laatst deze pot tegenkwam, werd ik gewoon emotioneel…

Nostalgie ten top

Dat word ik heus niet zomaar bij elke willekeurige pot augurken hoor. Maar bij deze specifieke soort, namelijk Amerikaanse kosher dill pickles, werd ik in mijn herinneringen teruggevoerd naar mijn tienerjaren (lánggg geleden).

Voedselheimwee

Ik zat op een internationale school in het buitenland waar veel van mijn vriendinnen Amerikaans waren. Ik geloof dat er weinig vertrouwen was in het aanbod in de lokale winkels, of gewoon zeer sterke voedselheimwee, want ze hadden thuis allemaal reuzenvoorraadkasten met daarin tientallen dozen instant Mac ’n’ Cheese, pancake en brownie mix, zakken marshmallows tot aan het plafond en: potten kosher dill pickles.

Augurk Anders

Wat hier nou zo bijzonder aan was? Niet iets super ingewikkelds, maar voor mij was het een verrassende smaakkwestie. Deze augurken waren groot maar knapperig, hadden een lichte knoflooksmaak, en waren zouter dan de zure augurken die ik in Nederland gewend was. (Om over zoetzure augurken nog maar te zwijgen, daar ben ik tegen). En ze waren ‘exotisch’ natuurlijk, want Amerikaans en anders en verder nergens te krijgen dan via de speciale kanalen waarmiddels de Amerikaanse gemeenschap daar aan de boodschappen uit The Motherland kwam.

Knagend gemis

En zo gingen, na terugkomst in Nederland, de jaren voorbij zonder dat ik ooit weer een kosher pickle tegenkwam. Af en toe mijmerde ik er nostalgisch over tegen mijn man, maar ik kon nooit precies uitleggen waarom ik ze zo miste. Na lang zoeken kwam ik de gefermenteerde augurken tegen van Thull’s Deli in Amsterdam en die zijn heerlijk maar vanuit budget-oogpunt eerder een delicatesse, dan te verorberen in het bijna obscene tempo waarmee ik me door de wekelijkse potjes werk.

Lange adem

Tót… vorige week! Bam, toeval, score, succes, hoera! Waarom ik er niet eerder op gekomen was is me eigenlijk een raadsel. Natúúrlijk heeft Tjin’s dit. Want Tjin’s heeft alles. Ik kwam voor chipotlepoeder, ik gooide en passant nog een Kewpie mayo in het mandje (oké, en nog tien andere dingen), en toen liep ik er zo tegen aan. De pot was ongeveer zo groot als mijn hoofd, de pickles daarin ook van lekker Amerikaans formaat en eenmaal thuis kon ik er NIET van af blijven. Op de tweede dag moest ik om een interventie vragen van mijn FavorFlav-collega’s omdat ik er acht achter elkaar had gegeten. Nu is de pot (denkbeeldig) weer even op slot. Maar als ik denk dat ik mezelf weer een beetje onder controle heb, dan mag ik weer. Kosher pickles, here I come.

PS: Geen probleem als je niet in Amsterdam woont, want bij Tjin’s kun je ook online shoppen!

Lees ook:

• Bizar creatief met augurk
• Voorbij het lullige bosje supermarktrozen: een boeket van augurk
• Dit zijn de leukste buitenlandse supermarkten van Amsterdam