Food stories

Ondernemers zijn op z’n zachtst gezegd niet blij met de nieuwe plasticregels

Het zal je vast niet ontgaan zijn: we betalen extra voor plastic wegwerpverpakkingen. Op je bon van de supermarkt of cafetaria prijkt – als het goed is – nu een bedrag voor SUP, oftewel Single Use Plastic. De bedoeling is dat het gebruik van plastic daarmee wordt teruggedrongen. Maar wat vinden ondernemers eigenlijk van de regel, nu deze al een paar maanden van kracht is? 

Foto van culinair journalist Jeske van Steen

Ik zal je een spoiler geven: ze vinden het maar niks. Horecavakblad Misset Horeca sprak met een aantal cafetaria-ondernemers, die sinds een tijdje met de SUP-toeslag te maken hebben. ‘Ze zijn verzonnen in één van de achterkamertjes in Den Haag door een ambtenaar die nog nooit in een supermarkt of cafetaria is geweest’, staat in het artikel. Duidelijk geen fan dus. Maar waar ligt dat dan aan?

Alternatieven plastic

Een van de belangrijkste geluiden die klinken: er zijn nog geen alternatieven waar ondernemers heel blij van worden. Veel cafetariahouders vinden plastic bakjes ‘gewoon lekker werken’, zeker in drukke spitstijden in de snackbar. Plastic glijdt goed en knikt niet. Maar ook: alternatieven zijn gewoon véél duurder.

Waar plastic bijna geen inkoopprijs heeft, betaal je voor kartonnen bakjes al zo’n 30 cent per stuk. Recyclebaar plastic is ook hartstikke duur. En kleine ‘statiegeldpannen’ zijn al helemaal onbetaalbaar. Mathies Soons van Happy Frites in Ransdaal laat aan Misset Horeca weten dat hij 12 stuks voor €50 bij de groothandel zag liggen. En, zegt Nick van der Linden van Het Oude Raedthuys in Cothen tegen Misset Horeca, ‘wat doe ik met het teruggeven van het statiegeld als een deukje in de pan zit als die wordt teruggebracht?’

Eigen bak

Wat als klanten lekker op de ouderwetse toer gaan en hun eigen bak of pan meenemen? Dat is niet in lijn met de hygiëneregels, aldus de ondernemers. Wie weet wat er allemaal in die pannen heeft gezeten en hoe goed – of eigenlijk: slecht – die dingen zijn schoongemaakt. Zelf afwassen voordat de snacks erin gaan, daar beginnen de ondernemers al helemaal niet aan. Logisch ook. Je kunt je soeppan dus maar beter thuislaten als je je wekelijkse bestelling bij je favo snackbar gaat halen.

Oplossingen

Hier en daar zijn wel wat oplossingen. Veel ondernemers hebben nu nog een flinke voorraad plastic liggen, die ze dit jaar nog helemaal willen opmaken. De reden: volgend jaar wordt het gebruik van eenmalig plastic verboden. Voor dat plastic rekenen ze de SUP-toeslag, die netjes op de bon staat. Van der Linden gebruikt nu ook lange houten vorkjes. Daar is hij best tevreden over. Soons gebruikt voor sommige gerechten foam-bakken. Die zijn betaalbaar en doen hun werk redelijk goed. Probleem: ze zijn nu al niet meer te verkrijgen. Binnen in zijn cafetaria gebruikt hij keramieken borden en aluminium bestek. In een Maastrichtse cafetaria zag hij ook al eens puntzakken, die worden dichtgevouwen als de friet en saus erin zitten. Dat idee noemt hij super, maar voor hemzelf niet haalbaar. Zeker niet als het gigantisch druk is in zijn zaak.

Bakjes van rietsuiker

En dan zijn er nog de bakjes van rietsuiker. Stan Ophorst van cafetaria Ophorst in Sprang-Capelle gebruikt die al 4 jaar. De ondernemer is daar behoorlijk enthousiast over. Volgens hem blijven de bakjes lang warm – langer dan bijvoorbeeld foam-bakken – en blijven ze drijven als ze in het vet vallen. De kwaliteit is daarnaast ook flink verbeterd de laatste tijd. Eerst zat er PFAS in, nu niet meer. Positieve ontwikkelingen dus, hoewel het hem ook wel echt stoort dat er veel broodje-aapverhalen rondgaan over de SUP-toeslag. Dat de ondernemers eraan zouden verdienen bijvoorbeeld. Dat klopt volgens hem echt niet.

Eenmalig plastic

Wat de ondernemers (nog meer) gemeen hebben, is dat ze zich zorgen maken over die nieuwe wet, die het gebruik van eenmalig plastic verbiedt. Hoe zal het dan gaan? Zijn er dan betere alternatieven voor het plastic op de markt? Eén ding is zeker: ze vinden dat de plastic-regels van nu niet bijdragen aan een oplossing. ‘Het zorgt niet voor een afname, terwijl wij er onze klanten wel voor moeten laten betalen’, zegt Soons tegen Misset Horeca. Ophorst geeft aan Misset Horeca aan dat hij zijn klanten wel eens vraagt wat ze doen met die gebruikte plastic bakjes en bekers. ‘Weggooien, is steevast het antwoord. Typisch voorbeeld van het probleem verleggen van-naar.’

Lees ook:

Bron: Misset Horeca

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox