Food stories

Onderzoek toont nare omstandigheden aan in paranoten-industrie

Als je graag een mueslireep eet, of een lekkere strooi ontbijtgranen in een kommetje doet ’s ochtends, kan het geen kwaad om eens te checken of daar paranoten in zitten. Wij lazen het volgende nieuws over deze lekkere grote noten, en dat stemde flink bedroefd…

 

Foto van culinair journalist Delilah Warcup - van Eyck

Het zijn ook nog eens hele fijne noten om in stukken te hakken om daarmee je Griekse yoghurt op te fleuren, of op een kaasplank te leggen met wat frisse druiven. Maar dit verhaal over de achtergrond en herkomst van die noten geeft meteen een nare bijsmaak, net zoals het verhaal over de misstanden in de cacao-industrie.

Verdrietige omstandigheden

De Nederlandse Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO) deed samen met de Belgische ngo FOS en het Boliviaanse Centrum voor Onderzoek en Promotie van Boeren onderzoek naar de arbeidsomstandigheden in de paranoten-sector in Bolivia. En het resultaat was deerniswekkend. De belangrijkste conclusies? Er is sprake van kinderarbeid, de lonen zijn te laag om een gezin van te onderhouden, en arbeiders voelen zich gevangen in hun werk vanwege schulden bij hun bazen.

Regenwoudnoten

In het Engels heten ze Brazil nuts, deze langwerpige noten die alleen in het regenwoud kunnen groeien en niet op andere plekken geteeld kunnen worden. Achtenzeventig procent komt uit Bolivia, de rest uit Brazilië en Peru. De handel erin kan bijdragen aan lokale motivatie het regenwoud te behouden, maar veroorzaakt dus wel andere misstanden.

Vast in de keten

Vierenzestig procent van de Boliviaanse arbeiders neemt hun kinderen mee, waarvan een derde deel onder de veertien jaar oud is. De kinderen lopen hierdoor grote leerachterstanden op, wat hun kansen voor de toekomst niet verbetert. Nog steeds verdient een gezin dan niet genoeg om van rond te komen, en dus vragen veel arbeiders een voorschot aan en stapelen de schulden op. Ook zijn ze voor hun eerste levensbehoeften vaak aangewezen op diezelfde werkgevers; ze wonen in geïsoleerde kampen (barracas) waar de winkels in handen zijn van de plantage-eigenaren. Een nare vicieuze cirkel dus.

Unfair Trade

Het onderzoek richtte zich ook op de waardeverdeling in deze productieketen, en niet geheel verrassend blijkt daaruit dat de arbeiders er helemaal niet op vooruitgegaan zijn tijdens prijsstijgingen in de afgelopen jaren terwijl alle andere partijen dat wel deden.

Het feit dat er voor het eerst onderzoek naar is gedaan, en de inzichten hieruit hebben voor het eerst de arbeiders en kleine inheemse producenten kunnen doen verenigen. Samen kunnen ze sterker onderhandelingen in voor hogere prijzen en loonsstijgingen. Wij hopen van harte en met klem dat alle andere partijen en bedrijven in deze paranootketen zich nu hard zullen maken voor duurzaamheid en eerlijkheid in deze relatief kleine (dus redelijk overzichtelijke) industrie.

Lees ook:

 

Bron: SOMO (Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen)

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox