Pizza Pepperoni; waarom wij er geen genoeg van krijgen
Pepperoni yes please! Hoewel de pepperoni pizza misschien niet meteen de meest culinair verfijnde associaties oproept, ben ik dol op dit pittige worstje dat op een gloeiend hete pizza precies de perfecte stroompjes kruidig vet zo tussen de gesmolten kaas doet stromen…
Er schijnt een strijd(je) te woeden tussen de top twee meest bestelde pizza’s in Nederland, met op een elkaar afwisselende eerste en tweede plaats de margherita en de pepperoni. Bij Domino’s Pizza staat ie op 1, maar er zijn natuurlijk meer pizzabakkers in het land. En wist jij dit al over deze pikante worstsoort?
Immigratieworst
Toen aan het begin van de twintigste eeuw een grote immigratiegolf aan Italianen in Amerika settelde, gingen zij op zoek naar manieren om veel van hun geliefde voedsel na te maken met alternatieve producten die daar in hun nieuwe omgeving beter voorhanden waren. Italiaanse charcuterie is befaamd (en inmiddels goed verkrijgbaar in andere landen), maar toen was het natuurlijk ingewikkeld om aan passende ingrediënten te komen. Maar met wat aanpassingen aan het salamirecept uit The Old Country, kwamen de Italiaanse Amerikanen dan toch met een worst die qua populariteit trends en de tand des tijds zou doorstaan: pepperoni.
Het verschil met salami
Een van de grootste verschillen met Italiaanse salami is dat salami meestal van alleen varkensvlees wordt gemaakt, en pepperoni een blend van varkens- en rundvlees is. Verder wordt pepperoni op kleur gebracht met paprikapoeder, zit er chilipeper in voor dat kenmerkend pikante, en bevat het in tegenstelling tot traditionele salami geen wijn. Het vlees wordt wat fijner gemalen en het resultaat is een iets vastere, stevigere worst waarvan de plakjes goed hun vorm kunnen behouden in een loeihete pizzaoven.
Vetkelk
Over die vorm van de plakjes gesproken; standaard blijven die mooi plat liggen tijdens het bakken van de pizza. Maar wat is tegenwoordig een zeer instagrammable trend die zijn oorsprong schijnt te hebben in Buffalo, New York? De ‘grease chalice’, oftewel het kelkje vol vet. Een andere benaming ervoor is cup and char, wat een vrij precieze omschrijving is die het Voedingscentrum beter niet kan lezen: de randjes van elk plakje pepperoni schroeien en krullen als het ware omhoog door de hitte en vormen een ‘bekertje’ waarin het vrijgekomen vet zich verzamelt. En dit is dan onder bepaalde pizzalovers een soort heilige graal… Allemaal mogelijk gemaakt door een natuurlijk collageen omhulsel van de worst die niet zoals gewoonlijk verwijderd wordt maar dus blijft zitten en dan opkrult, en die ook nog wat suiker bevat om het schroeien van de randjes te bevorderen. Eigenlijk hadden we hier een vraag over in onze FavorFlav Pizza-Quiz moeten stoppen!
Nou, zit je inmiddels ook te watertanden? Ik denk dat ik wel weet wat mijn eerstvolgende bestelpizza wordt… pepperoni for the win!
Lees ook:
- Met deze tip wordt je bezorgpizza nóg beter!
- Salami vs. cervelaat
- Horrorfilms gecombineerd met gloeiendhete pizza’s zijn hilarisch
Bron: Chowhound
