Restaurantketen De Beren wordt afgefakkeld, vaste gasten zijn het er niet mee eens
Eén ster. Dat geeft culinair recensent Joël Broekaert aan de restaurants van De Beren. De laagste score mogelijk, en zijn recensie was ook niet mals: te duur, vies vlees en beroerde bediening, schreef hij in NRC. Daar zijn vaste gasten van de populaire keten het niet mee eens: ‘Waanzinopmerkingen. Die Berenrestaurants zijn prima.’
Restaurantrecensies kunnen een feestje zijn om te lezen, vooral als de cijfers diep in het rood zakken. Johannes van Dam kwam pas echt lekker op dreef als hij een onvoldoende uitdeelde, bijvoorbeeld aan de lunchroom van de Bijenkorf, Hiske Versprille schreef met haar magere vijfje een verrukkelijke recensie van Brut172, het sterrenrestaurant van Hans van Wolde. En als je dan leest dat Joël Broekaert gaat schrijven wat hij van De Beren vindt, weet je al dat het smullen wordt. Niet van het eten, wel van de tekst.
Obscure voorkeur
Joël Broekaert is nogal fan van de authentieke, pure gerechten, liefst zo stoer mogelijk. Dat was bijvoorbeeld te zien in zijn televisieprogramma waarin hij op zoek ging naar de smaak van Nederland: lang afgehangen vlees, bijzondere biertjes, spannende schimmelkaasjes: hoe obscuurder, hoe blijer Joël ervan wordt, lijkt het wel.
Voor de voorstelling
De laatste tijd toert Joël met een theatercollege door Nederland. Mooie bijvangst: hij moet overal in Nederland voorafgaand aan de voorstelling een eetplekje vinden. En zo kwam hij bij De Beren terecht. Die restaurantketen heeft inmiddels vijftig restaurants in het hele land. Het begon allemaal als een eetcafé in Rotterdam, maar dankzij ondernemer Ad Schaap groeide De Beren uit tot een van de grootste restaurant-franchise-ketens van Nederland.
‘Ik eet nog liever zand’
Joël schoof aan in Apeldoorn, Den Bosch en Dordrecht. En toen was het genoeg, schrijft hij in de recensie. ‘Zoals mijn anders even welbespraakte als -gemanierde assistent zei: Ik eet nog liever zand.’ Wat was er allemaal zo erg? Goedkoop vlees, alles smaakt zoet, schrijft hij. Garnalenkroketjes met maar één garnaal erin. Het krokante beslagje om de gefrituurde vis is niet krokant en ook niet gefrituurd, want amper gaar. De calamares zijn ‘uitgedroogde post-elastiekjes, veel te donker gefrituurd in oud vet.’ Oei, dat is niet best.
Eén ster
Nog erger: hij vindt De Beren te duur. ‘De classic burger is met 15,50 euro duurder dan die van de hipste hamburgertent in Amsterdam (The Butcher) en voor 55 euro kun je ook in een écht restaurant een lékkere cote de boeuf krijgen,’ schrijft hij. Zijn uiteindelijke beoordeling is geen verrassing: één ster maar voor De Beren, en dat is meteen de laagste beoordeling die hij ooit aan een restaurant heeft gegeven.
Knap staaltje
Maar toen gingen de gasten van De Beren los. Die willen natuurlijk helemaal niet horen dat hun favoriete restaurant niet in de smaak valt. ‘Wow, dit is een knap staaltje hoe help je restauranthouders van De Beren allemaal de vernieling in?’ schrijft Daphne. Ook Annelies is het er echt niet mee eens: ‘Waanzinopmerkingen. De Berenrestaurants zijn prima.’ Angelique denkt dat het mis is met de smaakpapillen van Joël. ‘Sommige mensen hebben nou eenmaal geen smaak. Ik eet geregeld bij De Beren en eet er met heel veel smaak.’
‘Zuur geschreven’
De eigenaar van De Beren, Ad Schaap, maakt zich niet zo druk om de negatieve recensie. ‘Het is zo zuur geschreven, dat ik hier weinig mee kan,’ zegt hij tegen vakblad Misset Horeca. ‘Dit is geen wetenschap. Ik vind het jammer voor al onze mensen die zo hard werken, in een tijd dat de horeca het moeilijk heeft.’ Bovendien: ‘Ik heb meneer Joël niet nodig om kritisch naar mijn bedrijven te kijken. Dat doen we zelf iedere dag. Dit jaar hebben we vier miljoen gasten mogen ontvangen, die zullen het toch op één of andere manier waarderen.’
