Van demerara tot gula djawa: verborgen suikers zijn heel lastig te herkennen
Poedersuiker, basterdsuiker en rietsuiker zijn heerlijk over pannenkoeken, in de thee of om een cake mee te bakken. Want suiker maakt ons leven een stukje lekkerder. Maar het is ook een ongezonde dikmaker en daar houd je dan ook rekening mee – denk je tenminste. Je eet namelijk veel meer suiker dan je weet, want veel verborgen suikers zijn door de onbekende namen lastig te herkennen.
Rapadura, demerara, turbinado, maltose, castor melis en gula djawa; heb jij ooit van een van deze namen gehoord? Ik niet ieder geval. Het zijn allemaal benamingen voor suiker. Een beetje suiker eten is natuurlijk niet het probleem, maar doordat het tegenwoordig bijna overal in zit, en ook nog eens onder onbekende benamingen, eten we er veel te veel van. Volwassenen eten gemiddeld zo’n 20 kilo suiker per jaar en kinderen zelfs 26,5!
Verborgen suiker
Het probleem is verborgen suiker, dit is de benaming voor suiker dat is toegevoegd aan producten waarvan je niet verwacht dat er suiker in zit en het ook dus niet als dusdanig herkent. Dat er suiker in ketchup en pastasaus weten veel mensen wel, maar wist je dat er ook suiker zit in vleeswaren, groenten in blik, crackers en brood?
Waarom suiker?
Waarom stoppen fabrikanten dan overal steeds meer suiker in? Dat heeft verschillende redenen. Ten eerste zijn we allemaal een beetje verslaafd aan die zoete smaak en willen we er automatisch meer van eten. Ook is suiker een goedkoop ingrediënt, geeft het producten ‘extra’ smaak’ en zorgt het voor een langere houdbaarheid. Dat laatste is de reden dat er bijvoorbeeld suiker zit in kipfilet en boterhamworst.
Verborgen suiker herkennen
Lees ook:
