Opinionated

Bloedirritant: obers die de hele tijd verkleinwoordjes gebruiken

Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Eddie’s Eetergernissen deelt ze haar verwonderingen. Deze week pleit ze voor een verbod op van die kutterige verkleinwoordjes in de horeca.

Foto van culinair journalist Adeline Mans

Een kippetje gegaard in een justje vervolgens bestreken met een smeerseltje en uiteindelijk gewenteld in ons geheimpje van het huis. Het maagzuur staat me gelijk aan de lippen als een ober te scheutig is met verkleinwoordjes. Officieel moet ik hier nu dan natuurlijk ook verkleinwoorden schrijven, maar ik wil dat je de ‘jes’ en ‘tjes’ even extra goed voelt. Verkleinwoordjes doen alleen maar af aan waar je mee bezig bent.

Kutterig klein

Je weet het ook altijd meteen bij binnenkomst. Zodra iemand vraagt of je een tafel-tje voor twee wil, dan is het mis. Daar volgt vervolgens het kaartje op, het drankje en het eindigt pas weer met het dessertje. Aan alle obers in ons land die van die kutterige verkleinwoordjes gebruiken: stop hiermee!

Wat ik bedoel? Fijne wijn, goed bier en een smakelijk gerecht verdienen het simpelweg gewoon om hier credits voor te krijgen. Als je dit gaat zitten afzwakken door het kleiner te maken, dan smaakt het ook een beetje (dit is nou eenmaal het woord) minder. Terwijl het natuurlijk niet minder lekker is. Integendeel. Maar toch ben jij daar maar mooi verantwoordelijk voor, met je ‘tjes’ en je ‘jes’.

Bange schijterd

Het is al bijna net zo erg als de ober die op zijn/haar hurken gaat zitten naast je tafel. Met alleen nog maar het hoofd boven de rand uit, waardoor je er bijna goedkeurend over wil aaien. Laat staan dat ze die twee combineren, wat ze meestal ook doen. Een ober op de hurken is negen van de tien keer een voorbode van het verkleinen van wijnen, gerechten, personen, tafels. Dat zal in dit geval wel iets met het letterlijke en figuurlijke te maken hebben. Als de ober zich verkleint, dan moeten de woorden natuurlijk ook kleiner.

“Zo dames, van welk wijntje kan ik een glaasje inschenken?” Van niks beste ober. Ga allereerst gewoon eens staan en daarna wil ik verdomme een groot en goed glas gevuld met een stevige wijn. Niks geen wijntje. Niet dat ik dit natuurlijk ooit zou zeggen, zo’n bange schijterd ben ik dan ook wel weer. Daarom doe ik het via deze weg.

In de hoop dat jullie het voortzeggen. Al zou ik het dan bij mij aan tafel juist expres doen, alleen om mezelf te zien tandenknarsen. Zo ben ik dan ook wel weer.

Lees ook:

 

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox