Eddie’s eetergernissen: alles wat misgaat bij het thuisbezorgen van je boodschappen

Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Sunday Roast deelt ze haar verwonderingen. Deze week komt elke ergernis aan de thuisbezorgde boodschappen aan bod.  

Elke week met zo’n enorme boodschappenlijst door de supermarkt sloffen, je kan me werkelijk niet ongelukkiger maken. Maar dan doe je toch gewoon elke dag een boodschapje, meid? Dat vind ik al helemaal de hél en zonde van mijn tijd. Daarom dankte ik de boodschappengod op mijn blote knieën toen de supermarkten aan het thuisbezorgen sloegen. Maar om het Cruijffiaanse gezegde even om te draaien: elk voordeel heb z’n nadeel.

En dat geldt natuurlijk óók voor je boodschappen laten bezorgen.

Klotekratjes

Laten we beginnen met die klotekratjes die je moet verzamelen, terwijl de bezorger al ongeduldig aan de voordeur staat te bellen. Maar je mag dus níet de deur opendoen en dán pas de kratjes pakken, want dat is policy en niet toegestaan. Ik ben ook nog eens zo’n vreemdgaand boodschappenmens, waardoor ik in de schuur een assortiment aan kratten heb staan.

Want geef aan Jumbo die van de AH maar eens mee. Ik zou Bingo kunnen spelen met mijn boodschappenkratten.

Nog precies drie uur houdbaar

In de supermarkt graai ik helemaal achterin het schap, om te zorgen dat alles zo lang mogelijk houdbaar is. Het is mijn tactiek om zo min mogelijk te gaan. Bij het laten thuisbezorgen van je groenten en fruit kan dit niet. Zo had ik vorige week groene asperges die nog precies drie uur houdbaar waren na de bezorging a.k.a. dezelfde dag. Dit zag ik natuurlijk pas twee dagen later, toen ze al lagen te stinken in mijn groentelade. Kan ik kwaad van worden, ja.

Dubbel van de honger

Vergeten je boodschappenlijst voor de bepaalde tijd aan te passen, ook zoiets. Waardoor je dus ineens zes flinke flessen Persil wasmiddel aan huis bezorgd krijgt. Ja, ik stop mijn winkelmand altijd vol met duur spul om zo snel mogelijk aan het boodschappenbedrag te zitten.

Om een minuut voor het verstrijken nog even mijn complete boodschappenlijst nog door te voeren. Het lullige is dat je daardoor met een overschot aan wasmiddel zit en geen één van de boodschappen die je daadwerkelijk nodig had in huis hebt. Ik geloof dat ik de bezorger nog nooit zo vreemd naar me heb zien kijken. Dat was net voordat ik alsnog naar de supermarkt moest om de rest van mijn boodschappen te halen.

Niet te doen

Je avondeten mee laten komen met een bestelling die tussen zeven en negen uur ’s avonds bezorgd wordt. En dat je dan om kwart voor negen dubbel van de honger op je deurmat aan de voordeur ligt te knagen, omdat het uiteraard pas vijf minuten voor tijd komt.

Verder heb ik natuurlijk niks te klagen, want het is de uitvinding van de eeuw.

Beeld: Albert Heijn

Lees ook:

• Als je ober een bukker blijkt te zijn
• Het goorste eettafereel in een restaurant óóit
• Waarom sommige mensen geen gebruik zouden mogen maken van een zelfscankassa