Eddie’s Eetergernissen: als je saus halverwege een portie bitterballen op is

Adeline (roepnaam: Eddie) houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Eddie’s eetergernissen lees je dat laatste. Dit keer: als alles op je bord uit verhouding is.

Adeline in de zon op een terras. Dat was de situatie deze week. Ik heb het terras trouwens helemaal uitgespeeld. Ik zat om 12:00 uur en rekende op 17:55 uur af. Zelf vond ik dat een uitzonderlijke prestatie, zeker als je bedenkt dat ik dit in september voor het laatst deed.

Het gaat (weer) mis

Ik heb het nog steeds in me. Dit keer was het een liquid lunch onder begeleiding van een borrelplank en daarna nog een portie bitterballen als afsluiting. En toen ik die kleine, kneuterige bakjes met saus zag wist ik ineens weer wat er zo ontzettend mis kan gaan: de portionering.

Ruim in de saus

Op tafel had ik tien bitterballen en één kuipje met genoeg saus. Ik had geen tien bitterballen voor mezelf alleen hoor, laat dat even duidelijk zijn. Maar ik dankte de uitbater zo ongeveer op mijn blote knieën dat de verhouding van de ballen en het kuipje saus goed was, want het gemis van de horeca is nog maar pril en ik wil m’n dankbaarheid zo lang mogelijk rekken. Bij bitterbal nummer tien lukte het nog steeds om de bitterbal ferm in de mosterdmayo (wat een geniaal idee) te drukken en flink te besmeuren met saus.

Als laatste ben je trouwens ook de gelukkige, want dan is een dubbeldip toegestaan. Anders is de dubbeldip ranzig, maar daarover later meer. Zelfs bij die laatste dubbeldip zat ik nog ruim in de saus. Niets irritanter dan dat de verhouding in je eten zoek is.

Gewoon goor

Sla waar je de dressing tussen je blaadjes moet zoeken (ruk). Een bruidje kruidenboter, waarbij de kruidenboter halverwege op is (stom). Ik kreeg ooit een gesmeerd broodje geserveerd met kipkerriesalade, waar werkelijk waar maar één stukje kip en één stukje ananas op te vinden was (absurd). Spaghettislierten die drijven in de saus, want andersom uit verhouding is het ook gewoon hartstikke goor. Appeltaart met een enorme hoop slagroom, waardoor je de appeltaart niet meer ziet.

Mensen, waarom doen jullie dit?

Het luistert nauw, heel nauw

Je eet natuurlijk véél of weinig. Wat prima is, want dat moet je lekker zelf weten. Maar véél van iets willen betekent niet dat je daarom maar lak mag hebben aan de verhouding van het gerecht onderling. Dat luistert nauw. Als de één veel lacht in een gesprek en de ander weinig, dan is dat ook gek. Of als jij veel knuffelt en de ander niks terugdoet, dan ben je als een bord kale spaghetti waar niet genoeg saus bij zit (of op zoek naar een strafblad).

Ik bedoel maar: het is echt oppassen geblazen met verhoudingen onderling. Je bent gewaarschuwd.

Lees ook:

• Eddie’s Eetergernissen: eten uit de magnetron
• Eddie’s eetergernissen: kunnen we even kappen met eten delen?!
• Eddie’s eetergernissen: een gekookt ei eten in het openbaar