Eddie’s eetergernissen: moeilijk ingewikkelde koffie versus zwarte koffie

Adeline houdt van eten, veel en vaak, en zowel thuis als er buiten. Nu gaat dat vaak goed, maar soms ook niet. In de serie Sunday Roast deelt ze haar verwonderingen. Dit keer: moeilijk ingewikkelde koffie versus zwarte koffie.

Mijn liefde voor koffie is zó groot dat ik op Spotify liever de playlist ’t Koffiehuis luister, dan Morning Tea. Ik heb zelfs een favoriete koffieherinnering. Het was 2005 en ik stond in een koffiebar in Rome, waar allemaal Italianen om me heen in rap Italiaans una caffè bestelden. Daar proefde je de liefde voor koffie in de lucht, in de woorden en in alle gebaren. Ik had daar kunnen wonen, ware het niet dat iemand achter me vroeg of ik een beetje vlug mijn koffie wilde bestellen. Tenminste, ik denk dat hij dat bedoelde.

“Gewoon zwart”

Daar in die koffiebar vlogen de ristretto’s en espresso’s me om de oren. Precies zoals ik mijn koffie graag heb. Voor een fijne filterkoffie mag je me trouwens ook wakker maken. Zelfs die uit het cupje van het luxere segment drink ik. Maar meng iets wat op melk lijkt (en ik zeg bewust lijkt) door mijn bakkie pleur en ik haak af. Het is zo goor. Mijn mening natuurlijk, ik oordeel verder niet. Zo giet ik al jaar en dag koffiemelk door de koffie van mijn wederhelft, daar hoor je me verder ook niet over (gatver!).

Zo soepel als ik ben naar mensen die (iets wat lijkt op) melk door de koffie roeren, zo moeilijk doen ze tegen mij. Mijn inner koffie- circle is inmiddels wel gewend aan mijn straffe, zwarte recept, maar de rest van de wereld valt erover. Zo vinden collega’s mijn koffie zo lekker zakelijk (?), beginnen ze bij de Starbucks te haperen als ik een dubbele espresso bestel en zegt bijna elke barista met de wenkbrauwen zo ongeveer in de haargrens “gewoon zwart?!”

Veel te ingewikkeld

Ja, teerhartige mensenkinders. Ik drink mijn koffie gewoon zwart. Inmiddels vermoed ik dat ik een uitstervend soort ben, want er zijn zelfs kornuiten die er nog zoiets als “zozo” achteraan plakken als ze van mijn tafel weglopen. Is de havermelkcappuccino drinkende generatie niet meer gewend aan een puur bakkie pleur? Of zou iedereen gewoon vergeten zijn dat koffie zonder toevoegingen het origineel is van wat ze uiteindelijk zelf drinken?

Bemoei je met je eigen veel te ingewikkeld in elkaar gedraaide koffie met dubbele en enkele shots, waar niet eens échte melk door geroerd mag worden. Zo! Maar verder moet iedereen natuurlijk lekker z’n koffie drinken zoals ze het graag hebben.

Lees ook:

• Eddie’s eetergernissen: als alle wespen zich op je eten storten op het terras
• We moeten het hebben over mensen die op ijsjes kauwen
• Gerechten die (sterren)chefs nooit op de kaart zetten