Opinionated

Ik proefde Willicroft’s plantaardige feta en dit vond ik ervan

Ben jij als liefhebber van food-nieuwtjes en nieuwe producten ook altijd zo nieuwsgierig als er een andere versie wordt gemaakt van iets dat je al kent? Ik wel, en in dat geval helemaal want ik ben groot fan van feta en eigenlijk van vrijwel alle kaassoorten – al gaan sommige echt vreselijke stinkerds zelfs mij te ver. Maar feta is een van mijn favorieten en daarom was ik naar plantaardige feta extra benieuwd.

 

Foto van culinair journalist Delilah Warcup - van Eyck

De plantaardige versie van ‘saladekaas’, of ‘witte kaas’, zoals het ook wel eens genoemd wordt. Het pakje dat ik in handen kreeg was de Greek White van Willicroft, plantaardige ‘kaas’makers met een eigen winkel in het centrum van Amsterdam. Nu moet ik bekennen dat ik niet van alle vervangers van dierlijke producten even gecharmeerd ben, maar dit wilde ik graag proberen.

Deze dus, de Greek White van Willicroft

Pulken maar

Ik begon natuurlijk met het bekijken van de structuur en een puntje proeven. Het rechthoekige blok heeft een lichte kleur, en is niet zo wit als de feta of saladekaas die je waarschijnlijk wel kent. Bij het snijden en bewerken met een vork viel het wel goed ‘kruimelig’ uit elkaar. De smaak: zoutig, met zeker een hint van ‘iets anders’, maar dat was niet zo overheersend dat ik meteen kon onderscheiden wat het was.

Umami achter de kiezen

Op de ingrediëntenlijst staan onder andere witte bonen, aardappelzetmeel en edelgist, en dat laatste is sowieso bekend als plantaardig alternatief met een smaak die je met wat goede wil als kazig zou kunnen bestempelen. Het geeft in ieder geval een wat umami ‘kick’; dat gevoel dat je achter in je kaken en speekselklieren kan krijgen van bijvoorbeeld Parmezaanse kaas, of tomatenpuree. Dat krijg je bij deze Greek White ook wel, en de appelazijn die erin zit helpt waarschijnlijk mee.

Snelle lunch

Omdat het ook nog eens lunchtijd was, roosterde ik eerst brood in een gloeiend hete pan met olie en gooide ik er daarna twee handenvol cherrytomaten in. Ja, langzaam geroosterde tomaatjes uit de oven zijn natuurlijk hot en happening maar serieus: wie heeft daar tijd voor en zin in op een werkdag, wanneer het ook nog eens 28 graden is? Dus die pan it is.

Het oog wil ook wat

Op die toast met snel gebakken tomaatjes kruimelde ik een flink stuk van de Greek White, het geheel bedruppelde ik met wat goeie olijfolie en daarbovenop strooide ik peterselie. Krulpiet ja, daar houden wij (ook) van! Zoals je ziet zag dit er wel enigszins aantrekkelijk uit, en eten doe je voor een groot deel ook met je ogen. Ik had dus in ieder geval wel zin om hier m’n tanden in te zetten, en ik vond ook dat ik de Greek White genoeg vriendjes had gegeven om mee te spelen. Dus, zou het bevallen..?

Mijn oordeel

Conclusie: ja. Uiteraard is het niet hetzelfde als Griekse feta. Maar het is zeker niet vies, en met wat vrolijke opsmuk kun je hier prima wat lekkers van maken. Ook simpelweg met een cracker of toastje denk ik dat dit prima op de (vegan) borrelplank kan, zeker als je zelf vaker plantaardig wil eten of veganistische vrienden op bezoek krijgt.

De Greek White lag tijdelijk bij Lidl, maar is ook online te bestellen bij Willicroft zelf en bij o.a. boodschappenbezorgers Crisp en Picnic. We zijn benieuwd wat jullie ervan vinden!

Lees ook:

 

 

Geen foodnews Missen?