Foodnews

Dit is de citroenmayonaise van je dromen

Haal je je culinaire neusje niet op voor eten uit de frituur, dan volg je natuurlijk Snackspert op Instagram (en hier op de site). En tipt hij een specifieke mayonaise, wat doe je dan? RENNEN naar de winkel om ‘m te halen, want als iemand verstand van mayo heeft, dan is het toch wel deze expert. Ik deed het, en ik ben niet teleurgesteld.

Foto van culinair journalist Sabina Posthumus

Daar staat ‘ie, heel bescheiden, in een schap vlakbij de kassa. Naast de Calvé mayonaise en de Yogonaise, je moet maar durven. In mijn Lidl zijn nog vijf potjes citroenmayonaise over en als ik niet beter zou weten, keek ik er zo overheen. Maar ik weet precies waarom ik naar deze Lidl ben gelopen – en nee, het zijn niet alleen oceaan-schoonmaakdoekjes, afgeprijsde rollade en twee walnootbroodjes, hoewel die wel in mijn mandje liggen. Nee, het is de mayonaise die op Instagram zo enthousiast is geprezen door Snackspert.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Eke Bosman (@snackspert)

Het was een spirituele reis

Net als zoveel mayonaise liefhebbers heb ik een lange reis afgelegd om te komen waar ik nu ben. Nee, ik bedoel niet dat de Lidl ver van mijn huis is, maar spiritueel, qua eetervaring. Thuis was het slasaus (bel de kindertelefoon) en mayo uit een tube wat de klok sloeg, maar dat zijn geen jeugdherinneringen waar ik met een goed gevoel aan terugdenk. Op kamers kon ik eindelijk zelf beslissen wat er bij de friet kwam en net als alle studenten begon ik met yogonaise. Een jeugdzonde, dat zie ik nu, maar al een hele stap vooruit vergeleken met de knijpkanjers frietsaus van mijn huisgenoten.

Zoet als mayo

Langzamerhand vond ik die mayonaise steeds zoeter smaken. De mayo verandert niet, mijn smaak wel. De grote potten Zaanse mayonaise die je voor dubbeltjes kunt kopen is ook wel prima, hoewel die volgens mij steeds meer naar olie gaat smaken en ook best snel van die ranzige korstjes aan de binnenkant van de pot krijgt – maar misschien eet ik de pot niet snel genoeg leeg. Ik stapte over op de culinaire mayo’s, zoals Tons knoflookmayonaise of de truffelmayonaise van Jean Bâton. Ja, ik weet het: een beetje ladieda en met je pink in de lucht, maar ik ben eerlijk en dat is de levensfase waar ik toen in zat.

Garde of spierballen

Tot ik ontdekte dat zelf mayonaise maken helemaal niet het huzarenstuk is waar mijn moeder het altijd voor hield, maar eigenlijk best wel makkelijk. Eidooiers, beetje zout, mosterd of citroensap en hop, gaan met die mixer – of met de garde natuurlijk, afhankelijk van je spierballen. Aha, dus ZO moest mayonaise smaken! En ik was los: saffraanmayonaise, tomaatmayonaise, wasabi-mayonaise, harissa-mayonaise, basilicummayonaise: je kunt het zo gek niet verzinnen of je kunt het door je mayo roeren.

Alles wat je wenst

En al die omzwervingen hebben me geleid tot deze plek, met deze pot citroenmayonaise van een onbekend merk in een overvolle boodschappentas. Hoe hij smaakt? Goddelijk, anders zou ik dit hele betoog over mayonaise toch niet houden? Niet citroenerig, maar lekker fris, romig maar niet te vet, zacht en tegelijk stoer – alles wat je van goede mayonaise mag verwachten. Dus: waar wacht je op, sprint naar de Lidl en graai die laatste pot citroenmayonaise uit het schap. En blijf ver, heel ver, van de yogonaise verwijderd.

Lees ook:

 

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox