Schokkend: voor het eerst microplastics gevonden in menselijk bloed

Microplastics die via voedsel en water het lichaam binnenkomen: een rottige ontwikkeling die we al eerder beschreven in dit artikel over plastic in vis. Er is nu voor het eerst aangetoond dat plastic deeltjes ook in menselijk bloed kunnen blijven zitten, nadat eerder al was vastgesteld dat ze in bijvoorbeeld de placenta en in ontlasting kunnen zitten.

Wat microplastics, of plastic partikels ook alweer zijn? Wat meestal bedoeld wordt zijn plastic deeltjes die maximaal 5 millimeter groot zijn. Dat is een halve centimeter plastic hè, makkelijk met het blote oog te onderscheiden dus, dat zich in je lichaam zou kunnen nestelen…

Meer dan driekwart van de mensen

Wetenschappers aan de Vrije Universiteit van Amsterdam konden voor het eerst een onderzoek optuigen om de aanwezigheid van microplastics in bloed te bekijken, zo meldt de NOS. Eerder was dit lastig vanwege de standaard onderzoeksmaterialen die, indien ook deels van plastic, de metingen zouden kunnen verstoren.

Voor dit onderzoek moest speciaal glaswerk gemaakt worden, en zo lukte het nu om een speciaal bloedonderzoek uit te voeren bij 22 proefpersonen. Bij hoeveel daarvan plastic in het bloed gevonden werd? Zeventien. Zeventien!

Huilen met de pet op

In de helft van de afgenomen monsters werd PET-plastic aangetroffen; het plastic waar onder meer plastic flessen van worden gemaakt. In een derde van de monsters zat polystyreen, waar bijvoorbeeld die schuim-plastic voedselverpakkingen gemaakt worden.

Er is verder onderzoek nodig om vast te stellen wat de gevolgen van deze uitkomst zijn, en hoe schadelijk de aanwezigheid van plastic in een lichaam voor menselijke cellen kan zijn. Er zijn in laboratoriumstudies wel aanwijzingen gevonden dat het schade toe kan brengen, maar het resultaat in de praktijk kan anders uitvallen omdat de duur van de aanwezigheid kan variëren.

Onderzoek leidt tot meer vragen

Ook zou er vervolgonderzoek gedaan moeten worden om vast te stellen of en na hoe lang een mens het plastic weer uitscheidt via bijvoorbeeld de nieren. Of dat de deeltjes juist vastlopen in organen, of haarvaten. Dat lichtte Marja Lamoree, analyticus chemicus en een van de hoofdonderzoekers toe bij de NPO.

Schadelijkheid voor mensen moet gemeten worden aan de hand van twee factoren: óf een mens is blootgesteld aan een potentieel schadelijke stof, en vervolgens welke uitwerking die stof heeft op het lichaam. De onderzoekers concluderen dat het eerste nu in ieder geval is bewezen.

Het lijkt zo onschuldig

Volgens Lamoree is de aangetoonde aanwezigheid an sich al iets om je zorgen over te maken. Zo zegt ze: “Je kunt het een beetje vergelijken met als je een ijsbeer ziet vanaf een boot. Die ijsbeer doet jou vanaf een afstand niks. Maar als je onverhoopt belandt in de buurt van de ijsbeer, is het een ander verhaal.”

Kijk op NOS.nl voor meer informatie over dit en eerder onderzoek, en klik vooral op het filmpje in het artikel om te zien hoe de onderzoekers zelf aanpassingen doen in hun dagelijks leven vanwege de resultaten. Hint: die kartonnen bekertjes waar je koffie uit drinkt zijn wellicht lang niet zo onschuldig als je denkt…

Lees ook:

• Wat is beter voor het milieu: plastic vershoudfolie of aluminiumfolie?
• 10x totaal onzinnige plastic supermarktverpakkingen
• Waarom heeft Nederlandse kaas een korst van plastic (en Franse kaas niet)

Bron: nos.nl