Personeelseten in de horeca: er is veel leed

De restjes van een buffet opeten, of twaalf uur op je benen met één kroketje als brandstof: het personeelseten in de horeca is af en toe om te janken. Veel horeca-toppers luchten hun hart op Facebook: ‘Ik kreeg wekenlang droge gehaktballen, (…) patat en bedorven tonijn.’

Iedereen die werkt in een restaurant kent het probleem: weinig tijd om te eten, onverwachte drukte in het restaurant en altijd personeel tekort in de keuken. En dan draait het personeelseten weer uit op iets uit de frituur of een berg tosti’s die staan te verleppen in de pas. Ed Scheppink was dat zat, hij schreef een boek over lekker personeelseten. En daar reageerden veel lezers op Facebook op – want het is niet best met het personeelseten in restaurants.

Belangrijkste maaltijd

Tim onderstreept het belang van de personeelsmaaltijd: ‘De allerbelangrijkste maaltijd(en) die gekookt worden zijn de personeelsmaaltijd(en)… Als je personeel niet goed gegeten heeft, kun je ook niet van ze verlangen dat ze blijven presteren.’

Weggooien is zonde

Karen moest het doen met de restjes: ‘Ik heb meegemaakt dat de chefkok ons left-overs van een buffet van de vorige dag als personeelseten voorschotelde! Schandalig, daar moest je het mee doen.’

Niet piepen tegen Milo

Hallo bediening, wel lief zijn voor Milo, want hij vindt gepiep over het eten niet leuk. ‘Voor die tifus-bediening is het nooit goed. Die lust dat niet, die andere eet dat niet want die krijgt er puistjes van, de ander is op dieet, de ander heeft dat gisteren al gegeten: één groot gezeik.’

Boek te laat

Het boek van Ed had een paar jaar eerder moeten verschijnen, als je het aan Cissy en Stacey vraagt. Stacey: ‘Waar was hij toen we hem nodig hadden?’ Stacey reageert: ‘Wekenland bijna elke dag droge gehaktballen. Boomstammetjes uit de frituur. Ossenhaaspuntjes uit de frituur. Patat, patat, patat en bedorven tonijn. Brings back memories…’

Snack voor jou, snack voor mij

Niet iedereen deelt de aversie tegen elke dag frituur. Yoica en Mirthe zijn er wel blij mee! ‘Kroket voor mij, bamischijf voor jou: wij redden ons wel.’

En nog betalen ook

Dat is een tegenvaller: als je moet betalen voor het personeelseten en het is dan ook nog eens ondermaats… Dat overkwam Remco. ‘Ooit in een restaurant gewerkt waar ik 7 euro per dag voor het personeelseten moest betalen. Vond ik al vreemd. Ik dacht dat we dan iets van de kaart konden bestellen… Maar nee hoor…. Je kreeg iedere dag gekookte aardappelen, groente uit pot en een diepvries hamburger.’ Resultaat: Remco zei doei. ‘Het waren de drie beste weken uit mijn horeca carrière.’

Eén hapje maar

Geen tijd, geen tijd, geen tijd. Froukje: ‘Hoe vaak ik vroeger om 16.00 uur een kroketje op mijn werkbank kreeg, en dat vervolgens rond 23.00 uur met het poetsen weer weggooide – met welgeteld één hap eruit.’ Gelukkig werkt ze nu ergens waar het beter is geregeld. ‘We nemen de tijd om te eten. Het is toch brandstof om hard te kunnen werken.’

Verdiend

Gonny herinnert zich ook de magere horeca-maaltijden. ‘Tien uur werken en dan twee knakworstjes of een kroket,’ zegt ze. ‘Welverdiend!’

Geen tijd

Is er eten, dan krijg je geen tijd om het op te eten. Jolanda: ‘Het is niet meer als normaal om even een half uurtje of een kwartier per werkdag tijd te hebben om je eten naar binnen te harken, op een werkdag van 12 tot 14 uur. Veel beroepen die nu zeuren dat ze ’t zwaar hebben: loop eens een drukke dag in de horeca mee.’

Toekan op het dak, honger in de buik

Roel en Stef herinneren zich het personeelseten bij Van der Valk… ‘Doorbakken rosbief,’ zegt Stef. ‘En lasagne die al 3 uur warm staat. Frietjes die slap hangen.’ En Roel herinnert zich ook ‘Duitse biefstukburgers’ en een wonderbaarlijk gerecht wat hij ‘magistrale aromat-stamppotten’ noemt. Klinkt niet best…

Complimentjes

Gelukkig zijn er ook mensen die juist in de commentaren hun chef een complimentje geven. Zo krijgt Thomas snoekbaars en wilde eend als personeelseten (waar kan ik solliciteren, wordt er al gevraagd), Brechtje is blij met haar prakje en Pim bedankt koks Roy en Richard die altijd wat lekkers voor het personeel op tafel toveren. Mark: ‘Ik had in mijn korte horeca-carrière gelukkig een chef die er wel een sport van maakte om ons een goede maaltijd voor te zetten. Van macaroni en nasi tot stamppotten. Gratis, maar je werd wel geacht een half uurtje eerder dan je dienst te komen. Had ik geen probleem mee.’

Lees ook:

• 7x chefs vertellen over hun ergste keukenongelukken
• 10 tips van chefs die jou beter in de keuken maken
• Om te janken zo goed: nog een tip tegen die uien huilbui