Food stories

9x uit eten met de rich and famous: hoe bizar is dat?

Sterren zijn ook gewoon mensen, dus ze moeten soms ook eten. Geen boterham oude kaas, maar verse oesters, de duurste bordeaux en een potje kaviaar voor de poes. En dat weten we omdat sommeliers en serveersters uit toprestaurants –anoniem – op internet hun bizarre verhalen vertellen.

Foto van culinair journalist Sabina Posthumus

Simpele vraag en een gigantische hoeveelheid antwoorden: op de Amerikaanse forum-website Reddit vraagt iemand naar de ervaringen van horeca-medewerkers met beroemdheden en stervensrijke mensen. Wauw, wat je daar dan leest!

Tweedehands horloge

Alex: ‘Ik werkte bij een restaurant in Canada. Een rijke Indiase meneer kwam daar eten, gaf 200 dollar uit aan wijn en deed er een fooi van duizend euro bij. Volgende dag, zelfde verhaal. Op dag drie wilde iedereen zijn tafel wel bedienen. Hij werd enorm dronken en Brad, een jongen die zijn tafel kwam afruimen, maakte een complimentje over zijn horloge. Jahoor, meneer doet zijn Tag Heuer af en geeft het aan Brad. De volgende dag komt deze meneer weer in het restaurant en hij vraagt naar Brad. Die zag de bui al hangen, hij gaf het horloge terug en bood zijn excuses aan. Nee, zei die meneer, hij kwam zijn excuses aanbieden. Hij had Brad een horloge gegeven dat al gedragen was, en dat is niet netjes. En Brad kreeg een splinternieuw horloge van hem.’

Met de boot

Auto_Fac: ‘Mijn oom werkt in een toprestaurant op een vakantie-eiland in de Atlantische Oceaan. Hij vertelt dat een vaste gast altijd bij het eiland arriveert in een gigantisch jacht, dat een kleiner jacht voorttrekt. Dat kleinere jacht is evengoed groot genoeg om er een helikopter op te laten landen. Die man wil aan tafel zitten met zijn honden, en die eten krijgen foie gras en duur mineraalwater. Als hij gasten meeneemt, zijn dat altijd vrouwen. Mijn oom heeft nog nooit twee keer dezelfde dame in zijn gezelschap gezien. Is hij tevreden over de maaltijd, dan geeft hij iedereen in de bediening honderd dollar fooi, cash, of ze nou aan zijn tafel zijn geweest of niet. Het restaurant werd gebeld door de plaatselijke voedsel- en waren autoriteit met een klacht: in het restaurant waren honden gezien. De eigenaar van het restaurant noemde de naam van de rijke gast en de inspectie zei: prima.’

Stoven in wijn

Diarm: ‘Ik werkte vier jaar in een resort in de Seychellen. Opvallende ervaring: een Canadese familie, die met hun eigen personeel een paar weken bij ons verbleef. Een chef van ons hotel hielp hun team bij de mise en place. Dat was een vriend van me, hij heeft twee weken voor ze gewerkt. Iemand van de bediening kwam een paar flessen wijn uit de kelder halen voor de familie. Niet de duurste wijn op de kaart, maar toch, 11.000 dollar per fles is best een bedrag. Toen ik mijn vriend vroeg wat ze bij die bijzondere wijn hadden gegeten, vertelde hij me dat ze waren leeggegoten in de pan om coq au vin te maken.’

Door het putje

Jesusbrate: ‘In de deftige wijk in Stockholm is een nieuwe trend, ‘vaska’. Rijke tieners bestellen een dure fles champagne, betalen ervoor en vragen of de bediening de champagne door de gootsteen wil spoelen (en bij sommige restaurants mag je dat als gast zelf doen). Treurig maar waar, in sommige restaurants staat het zelfs op de menukaart.’

Poezenvriendje

Zhougdog: ‘Een gast bestelde voor 150 dollar aan kaviaar. Voor haar kat.’

Televisie en Playstation

Whirler_girl: ‘Een of andere zakenman logeerde een paar weken in een deftig hotel waar ik werkte. Na een paar dagen belde hij naar de receptie, om te vragen of we de televisie konden weghalen. Niet verplaatsen, echt weghalen. Ik ben gaan kijken wat er aan de hand was, en wat bleek? Deze gast had zelf een andere televisie gekocht. Groter, beter. Met een Playstation 4, ook nieuw. (…) Toen hij uitcheckte, liet hij de televisie en de spelcomputer gewoon staan. Oude televisie weer terug, iemand van housekeeping nam de televisie mee naar huis en ik heb de Playstation verkocht en van dat geld heb ik een paar weken lekker vakantie gevierd. Bedankt, rijke man!’

Soep meenemen

Jkeemi: ‘Ik werkte bij een delicatessenwinkel, waar we rond lunchtijd ook warme soep verkochten. Die bekers soepen deden we in een papieren zak, en daarom nog een plastic tas om lekken te voorkomen. Een vrouw wilde die tassen niet, ze zou de soepbeker zo in haar tas meenemen. Weet u het zeker, vroeg ik nog? Het was een Louis Vuitton tas, splinternieuw. Absoluut, zei ze. Een kwartier later kwam ze terug met minestrone door de hele tas heen, ze wilde even met de manager praten.’

Badwater

Icycld: ‘Ik werkte in een huurvilla in Bali. Eén gast kan ik me het beste herinneren: een rijke dame die alleen maar Evian dronk en zich met alleen Evian wilde wassen. Dus was ik elke dag een uur bezig om tientallen Evian-flessen leeg te gieten in de badkuip. Ze klaagde ook dat het pad naar haar villa ’s nachts niet goed verlicht was. Maar ze had ook in het donker haar zonnebril op.’

Nooit rood

Anoniem: ‘Mijn ex-baas (belachelijk rijk) verbleef altijd in de grootste suites in hotels en hij vroeg vooraf of het hotel alles wat rood was, uit de suite wilde verwijderen. Hij ging ook vaak naar het casino, waar ze dan speciaal voor hem andere fiches hadden, zodat hij geen rode fiches kreeg. Hij hield gewoon niet van de kleur rood.’

Lees ook:

Bron: Reddit

 

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox