Food stories

Wie jarig is trakteert niet: steeds meer scholen verbieden het

Als je kinderen hebt van basisschoolleeftijd, zijn we benieuwd hoe jullie schooltraktaties er vóór corona uitzagen..? Inmiddels, nu de scholen weer zijn gestart, blijken veel scholen een strikt beleid te voeren waar het aankomt op zelfgeknutselde verjaardagstraktaties. En zeg eens eerlijk, wie van jullie mist de nachtelijke stress van Oreo-spinnen in elkaar draaien?

Foto van culinair journalist Delilah Warcup - van Eyck

Want als we het goed zien lijken de ouders die altijd al in kamp ‘doe maar lekker makkelijk’ zaten, nu eindelijk hun gelijk te halen: niks mis met een paar grote uitdeelzakken chips…

Doe maar niet

Sinds maart, when the shit hit the fan, hebben scholen de handen vol aan hoe ’s lands kinderen toch (veilig) les kunnen krijgen. Voor veel scholen is de kwestie van trakteren op verjaardagen er één waar je om redenen van hygiëne maar beter duidelijk over kan zijn: níet, of alleen maar individuele, voorverpakte dingetjes meegeven. Hoe dat valt, bij ouders?

Eindelijk gerechtigheid

FavorFlav’s Sharon haalt opgelucht adem (helemaal nu haar kind lekker op de middelbare school zit en trakteren iets van het verleden is): “ik gaf mijn zoon altijd van die voorverpakte zakjes Croky chips mee op zijn verjaardag, en dan gewoon ook nog verpakt in die giga Croky zak waar al die kleine zakjes inzitten. Niks geen ingewikkeld gedoe met toeters, strikken en bellen, en al helemaal geen verantwoord in elkaar gedraaide traktatie (wanneer dan?!) – en dan voelde ik me toch altijd enigszins lullig. Want de rest van de moeders maakten soesjeskastelen met snoepprinsjes of lieten hun man ook meewerken en stonden met een zelf getimmerde ijskraam ijsjes uit te delen op het schoolplein, compleet met een Italiaans O sole mio-koor. Maar corona is dus een enorme uitkomst voor (luie, efficiënte?) moeders zoals ik: bovenstaand is allemaal zwaar onhygiënisch met corona. Ha!” (*doet klein vreugdedansje).

Streep erdoor

Ikzelf stond (zeker de eerste twee, drie jaar dat ze naar school gingen) ergens net over de middenlijn in kamp ‘overdreven’, geef ik grif toe. Niet totaal hysterisch, want ik haat knutselen, maar toch bevond ik me twee keer per jaar ’s nachts met de echtgenoot aan het aanrecht om bijvoorbeeld aardbeien in gesmolten chocola te dopen en die aan een prikker te rijgen. De laatste verjaardag vóór corona was ik al aan het schuldgevoel ontsnapt en ging er gewoon popcorn in een zakje mee (okay, stiekem wel een leuk zakje), and I called it a day. En nu? Onze school heeft er voorlopig een streep door gezet. Het was een te grijs gebied, en hygiëne staat voorop. Hebben mijn kinderen daar een traan om gelaten? Nee hoor. Ze vinden het best jammer, maar het glijdt ook zo weer van ze af.

What’s new

Dus nu we allemaal onze weg proberen te vinden in een wereld met een heel stom virus, moeten we veranderingen leren accepteren. Voor sommigen is dat prettig, en voor sommigen frustrerend. En als je snoepburgertjes stapelen, rijstwafel versieren en ninja-appels plakken écht niet kan missen, doe het dan samen met je kind op een van de vele dagen dat de meester een snotneus zal hebben en je bloedjes thuis moeten blijven. En vreet ze dan lekker allemaal samen op. Enjoy!