Zomaar een vraag: waarom eten we eigenlijk geen pinguïns?
Van kipnuggets en struisvogelbiefstuk tot gans, duif en fazant: vogels eten is doodnormaal. Maar heeft er wel eens iemand zijn tanden in een pinguïn gezet? Waarom staat pinguïn nergens op de menukaart?
Niemand loopt likkebaardend door de dierentuin en als je pinguïns ziet rondscharrelen, gaan de gedachten ook niet automatisch naar een goeie pinguïnsteak op de barbecue of een knus pinguïnstoofpotje met stokbrood. Eigenlijk wel gek, want waarom eten we sommige dieren wel, en andere niet? Pinguïns staan waarschijnlijk niet op het menu omdat ze nou eenmaal helemaal op de zuidpool wonen. Weinig mensen in de buurt, al helemaal geen antarctische restaurantchef die in zijn omgeving inspiratie zoekt.
Roerei van pinguïn-ei
Pinguïneieren werden trouwens wel gegeten in Zuid-Afrika, waar ook pinguïns voorkomen. Ze waren een delicatesse, maar tegenwoordig is het verboden om ze te rapen. Ook wereldreizigers die de zuidpool in kaart brachten, aten pinguïneieren. Ze zijn langer houdbaar dan die van kippen en zitten boordevol proteïne. Opvallend is dat de dooier, meer oranje en donkerder van kleur dan een kippenei, altijd een beetje vloeibaar blijft. Daarom tippen kenners: als roerei zijn pinguïneieren het lekkerste. Doe het toch maar niet, want zoals gezegd: het is verboden om ze te eten.
Biefstuk met levertraan
Ook het eten van pinguïns zelf is verboden, in 2000 werd een wet opgesteld die het jagen op en opeten van pinguïns verbiedt. We missen er niet veel aan, blijkt uit het dagboek van een Belgische zee-arts uit 1898. Hij vergelijkt pinguïnvlees met stevige biefstuk, met een vissige geur en een bijsmaak van levertraan. Volgens Dr. Philip G. Law, die van 1949 tot 1966 vanuit Australië diverse expedities naar het zuidpoolgebied heeft geleid, moet je bij het bereiden van een pinguïn, maar ook zeehond en zeemeeuw, opletten dat je het vlees goed schoonmaakt. ‘Verwijder ieder spoor van de blubber, de isolerende vetlaag. Anders smaakt het vlees enorm vissig. Omdat de pinguïns hun vleugels en borstspieren voor het zwemmen gebruiken, is het borstvlees het beste te eten. Qua structuur lijkt het op ossenhart. Mijn favoriet is dungesneden pinguïnborst, gepaneerd als een wiener schnitzel.’
