5 fouten die je moet vermijden als je echt lekkere spruiten wil

Weten jullie al hoe dol wij zijn op spruitjes, en hoe graag we willen dat heel Nederland aan de spruiten gaat? Want: gezond, mooi (die kleine kooltjes aan een stronk, dat is toch schitterend) en sowieso onmisbaar aan de klassieke kersttafel. Maar ook de rest van de winter niet te versmaden! Zeker als je deze fouten weet te vermijden bij het bereiden ervan…

Want knapperige, perfect gegaarde spruitjes: top. Gefrituurde spruitjes: helemaal top! Bijna tot moes gekookte, grijzig-geel geworden bolletjes derrie uit een grote pan stinkend kookwater: goor. Dus laat de volgende fouten achterwege, dan geniet jij straks van superlekkere spruitjes:

Fout 1: Die grote pan stinkend kookwater

Ik heb volgens mij nog nooit spruitjes lekker gevonden die gewoon zo hop in een pan water waren gekookt. Ze zijn vrij heftig van smaak, dus om dat te balanceren en niet gewoon met een bittere stinkende hoop te zitten moet je daar echt wat tegenover zetten in de vorm van vet en hitte (dus andere hitte dan dat kokende water).

Roosteren in de oven is echt top, maar dat wil niet zeggen dat het in een pannetje op het vuur niet kan. Maar daar heb je dus echt vet (en tijd) voor nodig. Een neef van ons bereidt ze gehalveerd in een koekenpannetje met spekblokjes, een gesnipperd uitje, een gehakte rode peper en olie en laat dat heel rustig op laag vuur garen, echt wel een half uur en dat heerlijke vet trekt dan rustig in die groene kooltjes – verrukkelijk.

Fout 2: De oventemperatuur staat te laag

In de oven roosteren is misschien wel de beste methode voor lekkere spruitjes. Je krijgt er namelijk knapperige randjes van en met wat mazzel ook een soort chips in de vorm van de losgelaten buitenste blaadjes op de bakplaat. En wie wil dat nou niet! Maar heel belangrijk is dat je de oventemperatuur niet te laag instelt want dan stomen ze een beetje sufjes gaar, terwijl je juist die goudbruine knapperigheid nastreeft. 200° C is goed, 220° C nog beter. Gewoon een beetje op blijven letten.

Fout 3: te weinig olie gebruiken

Als je bij de ovenmethode te weinig olie gebruikt, zit je straks alsnog met zacht gegaarde spruiten. Elk spruitje (of halve spruit) moet bedekt zijn met olie, ga uit van twee eetlepels olie per pond geschoonde spruiten. Ik doe dit gewoon in een mengkom met m’n handen, en daarna rasp ik er op de Microplane een teen knoflook boven, bestrooi de boel met Maldon zout en witte peper en hussel het dan flink om door met de kom te schudden. Klinkt goed, nietwaar?

In de tijd dat ik met die spruiten bezig ben, heb ik de bakplaat mee laten voorverwarmen in de oven zodat er meteen wat schroei-actie begint zodra de spruiten op de plaat belanden. Als de spruiten doormidden gesneden zijn, neem dan even de tijd om ze met de snijkant naar beneden te leggen zodat dat oppervlak lekker karamelliseert.

Fout 4: de losse blaadjes weggooien

Niet doen, zonde! Als je het hardste stukje van de onderkant verwijdert met een klein mesje, komen de buitenste blaadjes vaak los. Gooi deze niet weg maar neem ze gewoon mee in de hele bereiding. In de oven worden deze blaadjes krokant als een soort chipjes, maar moet je ze waarschijnlijk wel tussentijds van de bakplaat verwijderen zodat ze niet helemaal verbranden voordat de andere spruiten gaar zijn.

Ik pluk ze halverwege van de plaat met mijn onmisbare keukentang, leg ze op een bord en doe dan de plaat terug in de oven. Die ‘chips’ zijn dan mijn kooksnack. Je weet wel: wat je eet vlak voordat je gaat eten.

Fout 5: de spekjes vergeten

Nee hoor, ook als je geen dieren eet maak je natuurlijk onwijs lekkere spruitjes. Maar als je wel spek eet, is dit echt een gouden combi. De zoute bite van spek met het knapperige geurige van spruitjes – onweerstaanbaar. Liever plantaardig? Geef die spruitjes dan een boost met wat gebakken champignons, afgeblust met een scheut balsamicoazijn, en bestrooi met edelgistvlokken. Umami-kick ten top!

Lees ook:

• Waarom Neanderthalers geen witlof lustten (en jij ook niet)
• Is rauwe groente gezonder dan gekookte groente?
• Zo bereid je groenten als een chef