Help! Waarom is de Caesar Salad in de horeca zo tergend slecht?!
Een Caesar Salad is een verrukkelijk eenvoudige salade waarmee je altijd indruk maakt. Maar niet altijd in positieve zin… Want waarom is de Caesar Salad in de horeca vaak zo liefdeloos en ontzettend slecht?
Over salades wordt wel eens onterecht gedacht dat het gewoon het bij elkaar mieteren van wat ingrediënten is. En hoewel je er zeker niet al te ingewikkeld over hoeft te doen, is alles wat gemakzuchtig en/of liefdeloos wordt gemaakt, een doodzonde van ieder gerecht. Ook van de Caesar Salad.
Over het verhaal achter de beroemde Caesar Salad schreven we al eens. Evenals de tip om geroosterde knoflook door je Caesar Salad te doen. Nu moeten we het over iets anders hebben.
Caesar Salad in de horeca
Het is misschien wel de meest gemaakte fout op de Nederlandse menukaart: Caesar Salad als ‘Ceasar Salad’ schrijven. Maar dat is het ergste niet. Nee, de laffe smaak en de liefdeloosheid waarmee het vaak wordt geserveerd, dát is pas erg. En helemaal als je bedenkt dat het allemaal zo simpel is bij de salade die uit restjes in ontstaan.
Alleen al vanwege de legendarische dressing is de Caesar Salad een topgerecht – geklopt van twee eidooiers, een beetje olijfolie en wat worcestershire saus, eventueel aangevuld met ansjovis (over dat laatste in een klassieke Casear Salad lopen de meningen uiteen). Maar helaas gaat het bij de dressing al vaak mis, merkte ook culinair journalist Mara Grimm na een bezoek aan Parkzuid in Amsterdam:
‘Mijn caesar salad heeft dan ook weinig met het origineel te maken, maar des te meer met een bonte verzameling mistroostigheid. Tussen de sla met bruin uitgeslagen randjes en flarden kip – die sowieso niet in een caesar horen – staat een glazen potje matige dressing dat ik er zelf door moet mengen, wat nauwelijks te doen is zonder dat de helft van de sla op de tafel valt.’
Liefdeloze zooi
Persoonlijk vind ik de toevoeging van kip wel erg lekker, maar dan wel lékkere kip, kip met smaak. Sappige kippendijen, gegrilde kipfilet; het hoeft echt niet moeilijk te zijn, en als je een beetje wil freestylen en de Caesar een twist wil geven, mijn zegen heb je. Maar ingrediënten die liefdeloos zijn klaargemaakt en op een bord gekwakt, dat mag het predikaat Caesar Salad echt niet krijgen. Helaas is dit vaak wél het geval.
Op de kaart staat dan iets likkebaardend lekkers als ‘Classic Ceasar Salad with crispy chicken thigh and anchovies’ (waar je zo een bedrag tussen de 13 en 20 euro voor neertelt!) en dat blijkt in veel gevallen een karig beetje sla met een verdwaalde ansjovis, fabriekscroutons en wat stof van Parmezaan, uitgewaaid boven een dikke klodder smakeloze saus.
Het is inmiddels zo’n deceptie geworden met de Caesar Salad in de horeca, dat ik ‘m nauwelijks meer durf te bestellen. Maar ik geef me niet zo makkelijk over. Vanaf nu zal ik overal een Caesar bestellen als ik ‘m op de kaart zie staan. En zodra ik ‘beet’ heb, zal ik je meteen tippen waar je heen moet voor een echt lekkere Caesar, beloofd!
