Deze monsterbrownie leerde me een lesje
Een supersimpel brownie-recept was een lesje in nederigheid. Want hoe vaak heb ik al niet geschreven dat je het recept van tevoren goed moet lezen en alles keurig moet wegen en meten? Van deze brownie heb ik geleerd: bakken kan ik niet. Nouja, een halve kilo chocolade verpesten, daar ben ik wel heel goed in.
Van een vriendin kreeg ik een recept voor een brownie met een mooie cheesecake swirl, en dat leek me geweldig. Ik verzamelde alle ingrediënten, pakte de brownie-vorm uit de kast en ging aan de slag. Het recept was niet ingewikkeld, de afbeelding erbij was adembenemend mooi.
Wat is het moment dat je gaat twijfelen aan een recept, of aan jezelf? Toen ik alle spullen had afgewogen, viel het me wel op: veel chocolade. En zes eieren? Ook best wat. Zwaar. Ging ik toen het recept opnieuw checken? Neehoor, ik ging dapper verder.
Beslag tot de rand
Muziekje aan, lekker smelten, kloppen en mengen: als ik bak ben ik blij. Die blijdschap wordt snel minder als mijn baksel een misbaksel blijkt te zijn, maar dan loop ik vooruit op de zaken. Ik goot het browniebeslag in de vorm, en maakte de mooie swirls op de bovenkant. He, dat beslag kwam bijna tot de rand van de brownievorm! En van het spulletje voor die swirl had ik best veel over! Nouja, schuif maar in de oven, dan zien we het wel.
Extra kwartiertje, en nog één
En die brownie maar bakken. En niet gaar worden. Na een half uur niet. Na drie kwartier niet. Na een uur ook nog niet. Daar kelderde het humeur, helaas. Hoe kon zoiets nou misgaan? Ik pakte het recept er nog eens bij. Nee, ik had geen stappen overgeslagen, ik was geen ingrediënten vergeten en ook de oventemperatuur klopte precies. Nog maar een kwartiertje dan.
Die kleine vorm bedoel je?
Vriendin A. belde op, de enige bakprinses in onze vriendengroep. Ik mopperde over de brownie die nog in de oven stond te pruttelen als vulkanische modder. ‘En die brownievorm die ik van jou heb gekregen zat tot de rand vol!’ uitte ik mijn verbazing. ‘Die kleine brownievorm,’ zei ze. ‘Die vorm van 18 bij 18, die bedoel je.’ Ik moest dat toegeven. En zij moest lachen. Want ik had een brownievorm moeten gebruiken die ze-ker twee keer zo groot was, zodat ik met dit recept brownies voor de hele straat had kunnen bakken.
Zo dik als Van Dale
Arrggghhhh! Een blik in de oven: daar was niks meer aan te veranderen. Deze brownie was dus veel te dik. Droog aan de buitenkant en kleddernat van binnen, onmogelijk om mooie blokjes van te snijden; dat ding was zo dik als de Van Dale!
Dus ik herhaal nogmaals: check je hele recept.
Ook de maat van je bakvorm, bijvoorbeeld.
Lees ook:
- Tips & tricks voor de allerlekkerste brownies
- Waarom je geen gehaktballen moet bakken in een eierdoos (en hoe wel)
- Deze taarten zijn regelrechte misbaksels
