Fries with benefits, oftewel: Poutine
Friet heeft duidelijk z’n moment, maar wanneer eigenlijk niet? Op foodfestivals, maar ook in chique frietboutiques, waar-ie wordt gekoppeld aan 10 gram kaviaar en een dot crème fraîche. En niet alleen hier beleeft friet hoogtijdagen. Of laten we het zo zeggen: vrijwel alleen hier beleeft friet níet z’n hoogtijdagen in de Canadese klassieker poutine.
Al jaren valt in Amerikaanse foodmags te lezen over wat we even de ‘kapsalon-avant-la-lettre’ noemen, poutine. Een traditioneel Canadees gerecht van friet, cheese curd (kaaswrongel) en gravy (jus, véél jus). Zoals frieten aan deze kant van de grote plas upmarket gaan met bedekkingen van foie gras tot kaviaar en pulled papaya, beleeft poutine culinaire hoogtijdagen in Canada en de States. De onder Gruyère, schnitzel, sauzen en andere culinaria bedolven festivalhit is daar met recht fries with benefits.
Poutine is mogelijk in Drummondville, of misschien ook wel in een heel andere Canadese plaats, ontstaan in de jaren vijftig van de vorige eeuw. En groeide in korte tijd uit tot een nationaal gerecht. Dat het een typisch comfort food is, hielp daar ongetwijfeld aan mee. Want bedenk maar eens wat van willekeurig welk land het nationale gerecht is en je komt geheid uit op iets met een torenhoog troostgehalte.
De poutinereligie
Sommigen gaan zelfs zover om poutine een religie te noemen. Onder hen Gregory Hubert van Smoking BBQ bij het Canadese Bromont.
En een religie lijkt het, als je ziet met hoeveel toewijding het gerecht niet alleen wordt gemaakt, maar ook telkens verfijnd. Er bestaan complete poutinecompetities die het gerecht tot steeds grotere hoogtes stuwen. De belangrijkste, The Golden Fork Award, wordt in vermeende bakermat Drummondville gehouden op het jaarlijkse Festival de la Poutine.
Daar maken niet de eerste de beste goedwillende amateurtjes, maar zeer gerenommeerde restaurantchefs hun eigen versies. Zoals de Alpine poutine met raclette en Gruyère. Of de dessertpoutine, met in plaats van aardappelfriet appeljulienne, jus en gezouten caramel. Intussen ligt er zelfs een diepvriespoutine in de Canadese supermarktschappen.
Kapsalon avant-la-lettre
Ook in de States groeien populariteit en variëteit van de poutine snel. Het lijkt daar de Amerikaanse variant op de foodtrucklieveling die in Engeland loaded fries is gedoopt en in ons eigen land kapsalon. En ook daar verovert het zowel de festival-, als de restaurantscene. Het is in New York, San Francisco of Los Angeles enkel nog wachten op de allereerste poutinebar.
Ondanks de komeetstatus in foodtrendpionier Amerika bleef poutine bij ons de Grote Onbekende. En dat is opvallend, want als Amerikanen een culinaire scheet laten, kopiëren wij hem hier steeds sneller. Zou het, nu het Europese culinaire klimaat momenteel zo fries-with-benefits-vriendelijk is, dan toch eindelijk lukken om de Grote Oversteek te maken? Of moet er dan eerst een traditie van cheese curd/kaaswrongel maken worden geïnitieerd? Want poutine zonder kaaswrongel is als een frietje zonder mét…
Lees ook:
- Trend: pizza met champagne
- Wat eten (sterren)chefs als ze dronken zijn?
- Primeur: ’s werelds eerste koolhydraatarme friet
