Snaaien langs de snelweg

Het is het eeuwig terugkerende probleem op de snelweg: je hebt trek, maar natuurlijk weer niets fatsoenlijks ingeslagen voor onderweg. Dan kun je de A-zoveel af in de hoop dat je in het eerste het beste dorp iets eetbaars vindt. Of je zoekt je geluk in het wegrestaurant. Dat kan meevallen, maar ook niet.

Nederlanders die over de Italiaanse snelwegen razen, zweren bij Autogrill. Deze autostradaklassieker serveert onder andere espresso die je weer uren wakker houdt, panini en gebak. En dat alles in een typisch Italiaanse chaos. Zoek niet verder: Autogrill heeft het.

Vijf broers

Vooral in de zuidelijke provincies, maar ook in het noorden, moet Autogrill de concurrentie aan met het wegrestaurant van de vijf broers Sarni. Hun zaken – van pizzeria’s tot yogurteria’s – vind je ook in sommige steden.

De pizza zucchini doet niet onder voor een houtgestookte Napoletaanse.

En ja, Autogrill is leuk. Maar stap een Sarni binnen en je weet niet wat je meemaakt. Het personeel staat als volleerde pizzaioli met de hand pizzadeeg te kneden, om het vervolgens te beleggen met verse seizoensgroentes, parmaham direct van het been, mozzarella en zelfs friet. Niets is voorverpakt, alles is vers.
De pizza zucchini (courgette) met zeezout en rozemarijn doet niet onder voor een artisanale houtgestookte pizza van een Napoletaans insider-adresje.

Arancini

Daarnaast is er een belachelijk grote keuze aan belegde en/of gevulde panini, waarvan die met wederom friet (panino cotoletta e patate julienne) de meest in het oog springende is. De gigantische crostini met verse tomaten zouden zelfs niet misstaan op een serieuze restauranttafel.

Ook liggen er arancini (of supplì) in de afgeladen vitrines. Deze Siciliaanse gefrituurde gepaneerde en bijvoorbeeld met saffraan, mozzarella en ham gevulde rijstballen of -kegels kosten er € 2,- en je hebt er gegarandeerd een hele maaltijd aan.

Frolla Napoletana

Heb je nog plek over (wat vrijwel onmogelijk is) dan is er een lading aan pasteitjes en zoetigheden, van honingstrudel tot frolla Napoletana (puddingbroodje uit Napels). Uit zo’n beetje elke Italiaanse streek ligt wel iets achter het glas.

Het enige verschil met een ‘gewoon’ restaurant: je eet er staande aan de bar of bartafel van papieren borden tussen de truckers en toeristen. Net het leven zelf.

Sarni vind je langs veel Italiaanse autosnelwegen.

Beeld: Marjan Ippel