Je wordt snoeihard om de tuin geleid door deze etiketten in de supermarkt

Daar sta je dan in de supermarkt, met je goeie bedoelingen. Je hebt besloten je wat meer te verdiepen in de herkomst van je voedsel, en gaat beginnen met die etiketten eens even goed te lezen. Je hebt je vergrootglas meegenomen, want fabrikanten vinden het blijkbaar lollig om informatie alleen leesbaar voor mieren te maken (of wacht even, wíllen ze soms niet dat je het kan lezen?) en dan, dan begint er iets wat op een psychedelische trip lijkt.

To-ta-le verwarring. (Althans, dat stel ik me voor bij een psychedelische trip en daarom begin ik er niet aan.) Waar verkopers verplicht zijn de herkomst van bijvoorbeeld vlees te vermelden word je in de supermarkt keihard om de tuin geleid door bijvoorbeeld onderstaande onduidelijkheden.

Herkomstinformatie onnavolgbaar

Bij onbewerkte producten zoals onbewerkt vlees, maar ook vis, olijfolie, honing en eieren móet op de verpakking volgens Europese wetgeving staan waar het product vandaan komt. Maar wat staat er in de omschrijving op de website van Albert Heijn als je bijvoorbeeld een biefstuk in je online winkelmand wil doen? Dat de runderen hiervoor zijn geboren in Nederland, Ierland, het Verenigd Koninkrijk, Italië, Oostenrijk, Duitsland, Denemarken, Polen, Slovenië, of België.

Oh ja, en dat ze daarna in een van deze landen óf in Australië zijn gehouden. WAT?? Wat moet je hier nou mee?! Je thuis maar een beetje af zitten vragen wat er straks bij je bezorgd wordt, een biefstukje uit Nederland of van een koe die meer heeft gezien van de wereld dan jij?

Flauw verschil van peper en zout

Bij de volgende stap wordt het allemaal nog veel ondoorzichtiger, namelijk wanneer we het hebben over bewerkt vlees. Daarvoor zijn namelijk ineens deze regels voor herkomstvermelding overboord. Bij bewerkt vlees gelden die verplichtingen niet, dus een verkoper moet wél kunnen aantonen waar een ‘puur’ biefstukje vandaan komt (en dan krijg je dus die zogenaamd handige lijst van hierboven) maar dat hoeft níet op de verpakking van bijvoorbeeld biefstukjespuntjes te staan want wat zijn dat?

Stukjes rundvlees met een beetje natuurlijk aroma. En ook met de toevoeging van alleen een beetje peper of zout gaat een product ineens van onbewerkt naar bewerkt en lijkt het ineens het Wilde Westen, zonder strenge regels. Bizar.

Iets zeggen maar niets zeggen

De Consumentengids, waarin deze maand haarfijn beschreven staat hoe je om de tuin geleid wordt als consument noemt onder andere ook nog het volgende voorbeeld, van honing dit keer. Op flesjes honing van Fairtrade Original staat dat hierin “gemengde niet-EU-honing” zit. Als je denkt dat dat al vaag is moet je de flesjes van Melvita en Langnese eens onder die meegebrachte loep nemen: “Herkomst: gemengde EU- en niet-EU-honing”. Hállo?! Dat kan dus alles zijn.

Je bent toch niet gek

Je zou toch denken dat fabrikanten en verkopers samen wel door beginnen te krijgen dat het veel mensen wel degelijk iets kan schelen wat de voorafgaande keten is voor producten voordat ze op hun bord of in het glas belanden. Door consumenten niet serieus te nemen en een loopje te nemen met transparantie bestaat de kans dat mensen het op een gegeven moment niet meer pikken. Als jij bijvoorbeeld zo lokaal mogelijk wil kopen, of geen zin hebt om vlees te eten uit een land waarvan je bepaald beleid ten opzichte van dieren of voedselveiligheid niet ziet zitten, dan moet je toch zelf een keus kunnen maken?

Iemand moet het doen

Sommige Europese landen als Frankrijk, Italië, Portugal en Spanje hadden al genoeg van deze vaagheid en scherpten zelf hun nationale regelgeving omtrent herkomstetiketten aan. Nederland blijft daarin vooralsnog achter. De Consumentengids kan gelukkig wel melden dat de Europese Commissie niet stilzit, en de huidige wetgeving aan het heroverwegen is om met verbeteringen te kunnen komen. Pas dan kun je als consument weloverwogen keuzes maken bij het boodschappen doen. En vergeet niet: jíj bepaalt waar je jouw centen aan uit wil geven.

Lees ook:

• Moederbedrijf Albert Heijn waarschuwt voor prijsstijgingen
• Lidl pioniert weer in duurzaamheid, dit keer met rijst
• 5 simpele tips voor duurzaam koken

Bron: Consumentengids (nr.3, maart 2022)