Ik ging uit eten tijdens corona en dat ging dus zo
Hotel Not Hotel is een hotel (of niet) in Amsterdam. Bij mijn huis om de hoek in Amsterdam-West, welteverstaan. En ondanks dat mijn eigen bed zo’n 100 meter verderop staat ging ik er slapen. Waarom? Omdat ik nog vóór 1 juni mijn horeca fix nodig had! En in een hotel kun je wel gewoon uit eten!
Loophole
Afgelopen weekend heb ik voor het eerst sinds 15 maart, de dag dat de horeca dicht ging en mijn wereld een heel stuk kleiner werd, op een barkruk gezeten waar er drankjes voor mij werden gemaakt. Ik heb drie gangen gegeten (uit, niet thuis); iets te veel gedronken; weer kunnen ouwehoeren met barpersoneel; en dit allemaal zonder regels te overtreden. We found a loophole: hotelgasten mogen hun gasten wél gewoon nog bedienen. In Hotel Not Hotel in Amsterdam-West bevindt zich ook nog eens mijn favoriete cocktailbar Kevin Bacon, dus extra feest. Ze missen hun hotelgasten en hun deal is dan ook te aantrekkelijk om over te slaan: €50 voor drie gangen diner, een hotelovernachting en ontbijt (!)
Dromen over een kopstootje
Als er iets is waar ik in de afgelopen maanden van heb gedroomd – naast nat gaan in de horeca, de ideale zondag en bifanas – dan zijn het wel kopstootjes. Een koud, vers getapt biertje met een jonge jenever ernaast. Soms droom ik dat ik aan een bar zit en mijn hoofd naar het borrelglaasje breng om die eerst slok te nemen, waarna ik de drank in slow motion in mijn keel giet. Vlak voordat ik het slokje van mijn bier drink, schrik ik wakker. Wat een nachtmerrie!
De jenever die ik thuis heb staan smaakt ook prima, maar is toch anders met een biertje uit een flesje ernaast in plaats van een vers getapt vaasje. Een online jeneverproeverij is leuk, maar niets zo opwindend als een échte kopstoot. Zoals men verlangt naar liefde, verlangde ik naar mijn eerste kopstoot in een Amsterdamse horecagelegenheid. En hij stelde niet teleur. De bolling was precies zoals ik hem kon herinneren, het had de ideale temperatuur en het biertje ernaast was perfect getapt door barvrouw Rosa die ons met handschoentjes aan de rest van de avond aan de lekkerste cocktails zou helpen. Lekker lullen met haar ging prima, ondanks het stuk plexiglas dat tussen ons in hing. Het leven was eindelijk weer even normaal; Covid was ineens een vage herinnering; door dat ene kopstootje aan de bar van Kevin Bacon.
Eten
Dat Thaise chef-kok King van Kevin Bacon goed kon koken dat wist ik al. Maar het leek wel alsof de quarantaine break hem goed had gedaan. Het eten was heerlijk. De fishcakes (mijn favoriet bij Kevin Bacon) waren super, maar vooral de Tom Yam Koeng, de pittige bouillon met groenten en grote tijgergarnaal was subliem. Mijn vriend is vaker in Thailand geweest en dit deed hem denken aan de soepen die hij at in Noord-Thailand. Dat de gerechten op afstand werden neergezet en we ze zelf nog even voor ons moesten zetten, kon de pret niet drukken.
Aapjes kijken
De andere hotelgasten zaten op afstand net zo hard te genieten als wij en voetgangers die langsliepen en naar binnen keken met een blik alsof ze water zagen branden was stiekem erg bevredigend. Als vissen in een vissenkom, zo voelden we ons achter het raam bij Kevin Bacon. Heerlijke Thaise curry’s, pad thais, desserts en cocktails en Espresso Martini’s later – wauw, wat had ik dit gemist – ploffen we op bed in onze kamer.
The day after
Met een flinke kater je bed uit rollen en ook nog eens een prima ontbijtje voorgeschoteld krijgen? Helemaal top! Vakantie in eigen stad. En het fijne was dat je zo weer thuis bent voor de nodige uurtjes bijslapen. Ik kijk ontzettend uit naar 1 juni en kan niet wachten om weer op een terras en aan de bar te zitten. Maar mocht alles toch weer als een kaartenhuis in elkaar storten, dan hebben we altijd Hotel Not Hotel met Kevin Bacon nog.
Lees ook:
