Tips & tricks

Waarom iedereen een molcajete in huis zou moeten hebben (maar een vijzel mag ook)

Heb je net ons artikel met guacamole-weetjes gelezen, en kreeg je toen zin om zelf aan de slag te gaan? Snappen wij uiteraard. En we begrijpen het heel goed als je die guacamole lekker met een vork prakt. We zijn al trots dat je het zelf maakt! Maar als je net dat stapje extra wil zetten, dan doe je het op de traditionele manier:

 

Foto van culinair journalist Delilah Warcup - van Eyck

Met een molcajete! Jazeker, en probeer dat maar eens snel drie keer achter elkaar te zeggen (je spreekt het overigens uit als mol-ka-het-teh). Hier vertellen we je waarom een molcajete volgens guacamole-liefhebbers het beste is wat je in huis kan halen:

Wat is het

Een molcajete is de Mexicaanse variant van een stenen vijzel, en dan op pootjes. Het stamt uit oeroude Azteekse tijden en wordt traditioneel gemaakt van vulkanisch gesteente. Omdat het oppervlak van zowel de kom als de stamper ruw zijn, is zo’n niet gladde uitvoering ideaal voor het opruwen en losmaken van alle oliën die de ingrediënten bevatten, en komen zo de meest geurige en smaakvolle kwaliteiten naar boven.

Waarom niet gewoon een staafmixer of keukenmachine

Tuurlijk, gemak dient de mens. En je krijgt al bonuspunten voor het zelf maken van dit verrukkelijke goedje. Maar geloof ons, de smaak van iets wat je in een vijzel bereidt is écht next level. Zoals net genoemd, die essentiële oliën zijn wat je guac van prima naar absurd lekker gaan tillen. Als je de boel in een blender of keukenmachine fijnhakt, komt er nooit de druk op te staan waarmee je het lekkerste uit de ingrediënten perst. Ook wordt de textuur volkomen anders, want eerder fijngehakt dan gemengd. De smaak zal minder gelaagd zijn.

Lekker complex

Over die gelaagdheid gesproken, als je guacamole echt met liefde wil maken, dan bouw je de smaken ook in laagjes op. Voor een klassiek basisrecept begin je met het stampen van gesnipperde witte of rode ui (geen gele!), daar doorheen stamp je serrano- of jalapeñopepers (jalapeños zijn milder) en koriander en zout. Al die oliën die nu vrijkomen gaan je al gek maken van geluk. Dan meng je deze pasta door de avocado (die je erbij hebt gelepeld), en als laatst roer je er voorzichtig de kleine verse tomaatblokjes door. Zo heb je werkelijk iets opgebouwd, in plaats van het lukraak in een machine door elkaar te blenderen. Wees trots!

Lees ook:

 

 

Geen foodnews Missen?

Ontvang een update in je inbox