Wáárom liggen er zoveel wortels in de schappen van de supermarkt?
Een bezoek aan de supermarkt doet regelmatig onze wenkbrauwen optrekken. Is het niet om de belachelijk hoge prijzen, dan is het wel om de rare producten die we in het assortiment vinden. Of om het assortiment zelf. Vanwege de gigantische hoeveelheden geraspte kaas en kipfilet bijvoorbeeld. Maar ook de enorme hoeveelheid wortels is opvallend.
Wortelen. Geschrapte wortelen. Snoepgroente worteltjes. Bospeen. Geschilde bospeen. Winterpeen, ook in de biologische variant. Peen julienne. Mini-wortelen. Regenboog-wortelmix. De keuze is reuze, en dat terwijl je gewoon een wortel wil. Zijn al die wortelen nou écht zo anders van elkaar? Of wat is hier aan de hand?
Peen vs. wortel
Oké, het feit dat er winterpeen en bospeen in de schappen ligt, dat snap ik. Die zijn anders qua structuur en pas je ook op verschillende manieren toe in je gerechten. Bospenen zijn fris en zoet: die kun je prima rauw eten of in je salade verwerken. Winterpenen zijn ook zoet, maar harder van structuur dan de bospeen. Deze kun je beter stoven, bakken of in je soep verwerken. Kijk, zo is je keuzestress tussen de bos- en winterpeen in ieder geval al opgelost.
Om het iets ingewikkelder te maken: wat is dan het verschil tussen peen en wortel? Of is dat één pot nat? Niet helemaal. Met wortel wordt altijd het deel bedoeld dat in de grond groeit. Met peen kun je de hele plant bedoelen, dus de wortel met het groene loof eraan, maar je kunt er ook een groentesoort mee aanduiden. Winterpenen en bospenen dus. Dan heb je trouwens ook nog waspenen. Dat zijn bospenen, maar dan (zoals de naam al doet vermoeden) gewassen en zonder het loof.
Mini-wortelen a.k.a snoepgroentewortelen
De verwarring zit ‘m het meest in de andere soorten. De wortelen dus, zonder het loof. Daarvan heb je ook een geschrapte variant, een snoepgroente variant en een mini-variant. Van die laatste denk ik dat ze gewoon hetzelfde zijn. Maar wist je dat die mini-wortels of snoepgroentewortels vaak gewoon kleinere versies van grote wortels zijn? Het idee daarachter: mini-wortels zijn ooit gemaakt om grotere, misvormde wortels te redden. Door de goede stukken uit de misvormde wortels klein te snijden en te schrappen, kunnen ze alsnog gegeten worden. Maar er wordt vooral ook veel winst op gemaakt.
Je betaalt in verhouding een stuk meer voor snoepgroentewortels/mini-wortels in vergelijking met ‘normale’ wortels. Bij Albert Heijn tel je €1,09 neer voor een zak wortelen van 500 gram. Voor een zak snoepgroentewortels van 150 gram betaal je 0,99 cent. Een enorm prijsverschil. Bij Jumbo kost een kilo wortelen €1,69, terwijl je voor een zak mini-wortelen van 150 gram 0,89 cent betaalt. De smaak van de wortelen lijkt me hetzelfde. Snoepgroente-/mini-wortelen eten alleen iets makkelijker. Albert Heijn zegt bijvoorbeeld dat hun snoepgroentewortelen zijn ‘gesneden in handige sticks’. Jumbo noemt het ‘geschrapte wortelen’.
Zonde!
Je hebt dus kleine wortelen die geschrapt zijn én grotere wortelen die geschrapt zijn. Klein of groot, beide varianten zijn duurder dan de ongeschrapte wortelen. Dat schrappen gebeurt met één reden: we willen gemak. We hebben blijkbaar allemaal geen zin om zelf te schrappen, snijden, schillen en schaven. We willen wortels uit het vuistje, of in ieder geval geen moeite doen om ze zelf nog ‘perfect’ te krijgen. En zo worden goede maar misvormde groenten weggegooid (zonde!) en betalen we allemaal teveel voor hetzelfde (zonde!)
Lees ook:
