Het meest populaire toetje in jouw geboortejaar
Goed, toen je geboren werd is dat vast gevierd met beschuit met muisjes. Maar welke zoetigheden werden de rest van de tijd verorberd? Oftewel: wat waren de meest populaire desserts in jouw geboortejaar?
Jaren ’60
Naast huisgemaakte toetjes als hangop, rijstebrij, watergruwel, griesmeelpudding, karnemelkse pap, Haagse bluf, havermout en Brinta, kregen kant-en-klare (zuivel)toetjes in eind jaren ’60 een enorme boost. Waarom? De komst van de koelkast! Vla, pudding, yoghurt in pakjes en flessen. Och, wat handig. Wat thuisbaksels betreft deed de oh zo exotische ananascake het goed of de good old arretjescake.
In de restaurants (destijds at slechts 15 procent van de Nederlanders wel eens buiten de deur!) was een dame blanche wel min of meer het summum. En over ijs gesproken: het raketje zag in 1962 het levenslicht!
Jaren ’70
In de jaren ’70 zette de kant-en-klaar-toetjestrend lekker door. Mona had daar een stevige hand in, zij introduceerden in 1970 hun eerste kant-en-klare toetje: fruityoghurt. Destijds hypermodern natuurlijk. In 1971 volgde Mona-pudding in de smaken vanille, hopjes en chocola en in 1973 de chocolademousse. In 1975 volgde de pudding der puddingen: griesmeelpudding met rode saus. Mona’s best verkochte toetje aller tijden. Over pudding gesproken: Bourbon en Saroma (je weet wel, van die pakjes pudding) waren ook enorm geliefd.
In restaurants was het aanbod lang niet zo uitgebreid: crêpes suzettes of dame blanche kon je krijgen. En op feestjes deed de chocoladefontein zijn intrede.
Jaren ’80
Terwijl Mona in 1980 bavarois aan hun assortiment toevoegde, was de échte desserthit in de jaren 80 de trifle. Het Engelse dessert met fruit, custard, slagroom, cake en alcohol bestond al langer, maar maakte een comeback doordat Birds het in de markt zette als nieuw dessert. De Franse croquembouche, een hoge kegel van soesjes gemengd met karamel, deed het trouwens ook goed.
Jaren ’90
Ice ice baby! Niet voor niets kwam dit nummer in 1990 uit want als er iets populair was in dit decennium was het wel ijs. De eerste Magnum rolde in 1989 van de band en werd – heel slim – niet gepresenteerd als “gewoon” ijsje, maar als tussendoortje. Net als Snickers en Mars. En herinner je de Winner Taco nog? Die was zelfs zó populair dat er een petitie werd gestart toen hij uit het schap verdween.
Alsof dat allemaal nog niet genoeg ijs was, werden de nuchtere Nederlanders ook warm gemaakt voor ‘luxe’ ijs: Australian Homemade deed in 1995 z’n intrede in Nederland en een jaar later volgde Ben & Jerry’s (cookie dough mmmm).
Maar eerlijk is eerlijk: de kans is groter dat jij iedere avond ‘gewoon’ een Danoontje (powerrrr) voor je neus kreeg. Ook lekker.
Jaren ’00
Cupcakes cupcakes en nog meer cupcakes. In alle soorten, kleuren, en maten. Én Tony Chocolonely in 2004. Ook in alle soorten en smaken. Dat zou je sowieso als kenmerk van het begin van het millennium kunnen noemen: ‘gourmet’ chocolade. Chocolade 2.0 met stukjes, toevoegingen en bijzondere combinaties.
Iets waar Magnum trouwens nog hommeles door kreeg: hun ‘Zeven zonden’ ijsjes joegen sommige protestanten op de kast want het zou godslastering zijn. Het weerhield het ijsmerk er (uiteraard) niet van om ijsjes als Hebzucht (tiramisu-ijs met koffiesaus) of IJdelheid (vanille-ijs met champagnesaus) lekker te blijven verkopen.
Jaren ’10
Inmiddels wisselen we bijna iedere dag van populair toetje. Social media zal daar ongetwijfeld parten in hebben gespeeld. We gingen een macaronhype naar cakepops naar cronuts en freakshakes en alles met galaxy en unicornvibes. Wat er op de dessertkaart van restaurants staat wisselt ook enorm. Er is inmiddels (gelukkig) veel meer keus dan enkel die dame blanche.
Lees ook:
